Παραφράζοντας τον τίτλο τού σπουδαίου μυθιστορήματος “Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας” παρατηρούμε πως όπως στο μυθιστόρημα του  Gabriel García Márquez ο έρωτας θριαμβεύει με φόντο την τρομερή αρρώστια της εποχής, την χολέρα,
     ..έτσι και σήμερα στο μυθιστόρημα της “δημοκρατικής” Ελλάδας η χυδαιότητα (κυρίως η πολιτική) θριαμβεύει σε κάθε περίπτωση, ακόμη και υπό την απειλή μιας σύγχρονης
επιδημίας-πανδημίας.

     Η χυδαιότητα της κρατικής τρομοκρατίας είναι εδώ, μπας και δικαιολογηθούν οι αποφάσεις καταστροφής που λήφθηκαν όχι με γνώμονα την υγεία μας,
..αλλά με απώτερο σκοπό να αποκρυβούν οι ευθύνες της μνημονιακής κατεδάφισης του Εθνικού ΣυστήματοςΥγείας, οι εγκληματικές-προδοτικές ευθύνες του πολιτικού συστήματος στην χώρα μας.
Το πόσο οι αποφάσεις περιορισμών και καραντίνας υπήρξαν καταστροφικές θα φανεί πολύ σύντομα με τις στρατιές καινούργιων ανέργων και οικονομικά κατεστραμμένων πολιτών,
..που ζωντανοί μεν, αλλά ανυπεράσπιστοι χωρίς καμία ανοσία (με ακέραια ευθύνη των χυδαίων, και του χυδαιότατου υφυπουργού που απειλεί ακόμη με την τάχα “ακέραια κοινωνική ευθύνη”) και με τον ιό παρόντα, θα κληθούν σε νέες “θυσίες” για την “επανεκκίνηση” μιάς οικονομίας (και των ζωών τους) οριστικά σε πτώχευση,
..θα πεθαίνουν κατά χιλιάδες από άγχος, από αυτοκτονίες, από καρδιαγγειακά νοσήματα, από οικονομική έλλειψη δυνατότητας προμήθειας φαρμάκων, αλλά και από τον ίδιο τον κορονοϊό,
     ..αφού αυτός είναι ακόμα εδώ και θα επιπέσει στην ανυπεράσπιστη από ανοσία “αγέλη”,
     ..μιας και ο λαός δεν τολμά να επιπέσει στους μνημονιακούς νενέκους και καταστροφείς του.

Η πολιτειακή χυδαιότητα τού να κυβερνάς με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με πρόστιμα, με τις δυνάμεις καταστολής (και γιατί όχι αύριο-μεθαύριο και με τον στρατό, για λόγους “προστασίας της υγείας και της ζωής(!) του λαού”;) είναι εδώ.


     Η χυδαιότητα των μπουκωμένων με χρήμα ΜΜΕ, είναι εδώ, όπου εικοσιτέσσερεις ώρες την ημέρα προβάλλουν θανάτους, ετοιμοθάνατους και πτώματα, στατιστικές, φάρμακα, λοιμωξιολόγους και “λοιμωξιολόγους”,
     ..παράλληλα με ένα θανατηφόρο λιβάνισμα της κυβέρνησης-εξουσίας, θανατηφόρο ελπίζουμε για την ίδια την όποια εξουσία, αφού πάντα οι υπερβολές οδηγούν στα αντίθετα αποτελέσματα.


     Η χυδαιότητα του προσωπικού οφέλους και της κονόμας είναι επίσης και πρωτίστως εδώ.
     Για παράδειγμα κάποιος απ’ το τίποτα έγινε ήδη υφυπουργός. Άλλοι διαχρονικά “τίποτα” παραμένουν υπουργοί. Κάποιος άλλος θα εξαγοράσει την επιστημονική αφωνία του σε σχέση με την διάλυση του συστήματος υγείας με κάποια θέση βουλευτή Επικρατείας, ή Ευρωβουλευτή, ή και μελλοντικού υπουργού Υγείας(!).
     Κάποιος άλλος θα επιχειρήσει να παρουσιαστεί ως σωτήρας του λαού, Εθνάρχης, και παντοτινός ηγέτης. Και κάποιος άλλος θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τα υγειονομικά και οικονομικά πτώματα για να επανέλθει στην εξουσία.
Η αδιαφάνεια και η κονόμα των “ημετέρων”, γνωστών, και στενών συγγενών είναι ήδη προς διερεύνηση. Τα εκατομμύρια σφυρίζουν και πηγαινοέρχονται πάνω απ’ το κεφάλι του εξαθλιωμένου εδώ και δέκα μνημονιακά χρόνια λαού.
     Η χυδαιότητα, η βρωμιά και η ηθική κατάπτωση σε όλο τους το μεγαλείο.

     Η μεγαλύτερη χυδαιότητα όμως είναι η καταστολή της συνείδησης και των αντανακλαστικών ενός ολόκληρου λαού.
     Εδώ όμως δεν έχει ακέραια την ευθύνη η εξουσία και το πολιτικό σύστημα.
     Εδώ ακριβώς εστιάζεται η περίφημη “ατομική ευθύνη”.

     Και εδώ θα κριθούν τα πάντα,
 ..στην ζοφερή εποχή που έρχεται!..