Σφοδρότατα πλήγματα δέχεται η Ελευθεροτυπία και η Δημοκρατία επί ημερών Κυριάκου Μητσοτάκη

Μόνο ο Γιαρουζέλσκι ή ο Πινοσέτ ή ο Μουγκάμπε θα μπορούσαν να σκεφτούν τέτοιο επικοινωνιακό σόου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως είδαμε καλεί τον αρμόδιο Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο οποίος με αυτό το απλανές βλέμμα του δέχεται τις οδηγίες του Πρωθυπουργού να πράξει τα δέοντα για να… συλληφθούν άμεσα οι δολοφόνοι του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ!!! Δηλαδή αν δεν διέταζε ο Πρωθυπουργός θα μπορούσε να είναι μη άμεση η αντίδραση του υπουργού για τη σύλληψη των ενόχων; Και αυτό ακόμη το αίμα του τραγικού λειτουργού του Τύπου θεωρήθηκε “τροφή” από το Μαξίμου για να διαδώσουν σε όλη την επικράτεια τα αργυρώνητα Μέσα Ενημέρωσης ότι ο Πρωθυπουργός “ενδιαφέρεται” για την ελεύθερη λειτουργία του Τύπου και τις ζωές των δημοσιογράφων που εκτελούνται ή δέχονται επιθέσεις στην Ελλάδα.

Αυτός που μισεί την Ελευθεροτυπία, αυτός που δεν δέχεται διαφορετική άποψη ή αντιγνωμία στις πολιτικές επιλογές του, αυτός που στέλνει ενόπλους – κουκουλοφόρους για να τρομάξει βετεράνους της δημοσιογραφίας ή πολιτικούς αντιπάλους του ήθελε με την πρόσκληση του Χρυσοχοΐδη στο Μαξίμου να δείξει στα ντόπια και διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ότι δήθεν ενδιαφέρεται για την απρόσκοπτη και ελεύθερη λειτουργία του Τύπου. Λυπήθηκα, πικράθηκα, αισθάνθηκα κάποια ντροπή για όσους συναδέλφους μου μετείχαν και σε αυτό το υποκριτικό σκηνικό που έστησε ο σημερινός πρωθυπουργός. Όπως συμβαίνει πάντα το αθώο αίμα που χύνεται στους δρόμους, η αδιάκοπη κατάχρηση εξουσίας, η ανεργία, η πείνα και η πλημμύρα των fake news που μεταδίδονται καθημερινά θα πνίξουν τον πολιτικό “Κόμμοδο” της εποχής μας. Το “καυτό” ερώτημα είναι αν και πόσο εμπλέκεται η πολιτική με τον υπόκοσμο αυτή την εποχή ή ο υπόκοσμος με την πολιτική ζωή;

Ήδη τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης και σημαίνοντες παράγοντες των Βρυξελλών (όπως και Αμερικανοί πολιτικοί), σκύβουν με ενδιαφέρον πάνω στα πολιτικά δρώμενα των Αθηνών και στη ζοφερή κοινωνική ατμόσφαιρα επί ημερών Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι εκτελέσεις δημοσιογράφων, η επιλεκτική φύλαξη “ευπαθών στόχων”, η παρατεταμένη αναποτελεσματικότητα των αστυνομικών Αρχών στην ανακάλυψη των δραστών. Οι εμφανείς καθυστερήσεις της αστυνομικής έρευνας σε υποθέσεις όπως αυτή του κ. Λιγνάδη. Οι άνευ προηγουμένου ξυλοδαρμοί πολιτών και η χρησιμοποίηση της κρατικής ασφάλειας για την κατατρομοκράτηση δημοσιογράφων και πολιτικά διαφωνούντων, επισύρουν την προσοχή όλων των εν Αθήναις Πρεσβειών αλλά και των Διεθνών Δημοσιογραφικών Ενώσεων. Ξαφνικά ο πληθυσμός μαθαίνει ότι εκτελούνται εν ψυχρώ δημοσιογράφοι ή δέχονται επιθέσεις χωρίς ποτέ να ανακαλύπτονται οι δράστες. Τέλεια εγκλήματα δεν υπάρχουν, όπως αναφέρει η επιστήμη της Εγκληματολογίας. Εξαίρεση αποτελούν τα εγκλήματα των μυστικών υπηρεσιών και του οργανωμένου εγκλήματος που συνήθως έχει σχέσεις με κρατικούς παράγοντες. Εξαίρεση μόνο, αποτελούν τα εγκλήματα των μυστικών υπηρεσιών και του οργανωμένου εγκλήματος που συνήθως έχει σχέση με κρατικούς παράγοντες.

Ποτέ στην Ελλάδα δεν έχουν συλληφθεί δράστες δολοφονικών επιθέσεων εναντίον δημοσιογράφων. Λεπτομέρεια: Ακόμα και οι συλλήψεις των μελών της 17 Νοέμβρη έγιναν με τη συνδρομή και την καθοδήγηση Βρετανών και Αμερικανών πρακτόρων της Scotland Yard και της CIA. Επί ημερών Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο ΥΔΤ αφέθηκαν ελεύθεροι και απελάθηκαν στο εξωτερικό οι Αλβανοί οργανωτές της δολοφονίας μου, με βόμβα αμμωνιοδυναμίτιδος. Αυτό αποκαλύφθηκε σε πρώτο και δεύτερο βαθμό στο κακουργιοδικείο, επί ημερών Σημίτη. Και τότε εμποδίστηκαν τα Μέσα Ενημέρωσης να παρακολουθήσουν την ακροαματική διαδικασία, επειδή ήταν επίθεση εναντίον μου. Απελάθηκαν στο εξωτερικό ο αξιωματικός πληροφοριών του UCK, Έντι Μελέγκι και οι συνεργάτες του τους οποίους είχε στο φάκελο της υπόθεσης η αρμόδια ανακρίτρια. Ο Εισαγγελέας κ. Γεράκης γνωρίζει σε μήκος και σε πλάτος πόσο βρώμικη ήταν αυτή η ιστορία που στήθηκε εναντίον μου. Ακόμη δεν μας έχει πει ο κ. Χρυσοχοΐδης γιατί απελάθηκαν όλοι αυτοί και έμεινε μόνο στην Ελλάδα ο Αλβανός πυροτεχνουργός ο οποίος καταδικάστηκε σε ποινές 13 και 11 χρόνια αντίστοιχα, στον πρώτο και δεύτερο βαθμό.

Πάλι επί ημερών Χρυσοχοΐδη εκτελούνται εν ψυχρώ και δέχονται επιθέσεις οι δημοσιογράφοι. Επίσης πάλι επί ημερών ενός Μητσοτάκη, ο Τύπος δέχεται σφοδρές επιθέσεις ή επιδιώκεται ο απόλυτος έλεγχος της λειτουργίας του. Ο πατέρας του, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, είχε φυλακίσει διευθυντές και αρχισυντάκτες εφημερίδων επειδή δημοσίευσαν προκηρύξεις της οργάνωσης 17 Νοέμβρη, με τις οποίες αναλάμβανε την ευθύνη αιματηρών επιχειρήσεων. Και εκείνη την εποχή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (ο αποστάτης που αποσταθεροποίησε το Δημοκρατικό Πολίτευμα και έφερε την 21η Απριλίου, ο έχων ιδιαίτερες σχέσεις με τους Γερμανούς καθ’ ομολογία του), έπαιρνε μέτρα κατά της Ελευθεροτυπίας και ηρνείτο το δικαίωμα στους δημοσιογράφους να γράφουν και να δημοσιεύουν τα κείμενά τους ελεύθερα.

Λέγονται και γράφονται πολλά για τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ. Υπάρχουν επίσης διάφορα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν άμεσα. Και όχι με μισόλογα ή με αφορισμούς. Υπήρχαν ή υπάρχουν σχέσεις ή γνωριμίες ενοίκων του Μαξίμου με αστέρες του υποκόσμου; Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουν μηνυθεί ενημερωτικές σελίδες του διεθνούς διαδικτύου που αναφέρουν ως διεφθαρμένους ή έχοντες σχέσεις με τον υπόκοσμο άτομα του περιβάλλοντος του πρωθυπουργού; Αυτά που γράφονται σε διεθνείς ιστοσελίδες, εκ πρώτης όψεως είναι εξόχως δυσφημιστικά και επομένως θα έπρεπε να έχουν αχθεί σε διεθνή δικαστήρια ή να έχουν δημόσια καταγγελθεί και διαψευστεί.

Τα ερωτήματα που υποβάλλω είναι εύλογα, γιατί ήδη υπάρχουν δημοσιεύματα τα οποία επισύρουν την προσοχή της ελληνικής και διεθνούς κοινής γνώμης. Ο Γιώργος Καραϊβάζ είχε ασχοληθεί, όπως γράφεται, με πλήθος αστυνομικών υποθέσεων. Ασφαλώς λόγω του αστυνομικού ρεπορτάζ γνώριζε πολλά και για τα πρόσωπα του υποκόσμου.

Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι στην Κολομβία των Βαλκανίων ποτέ δεν συλλαμβάνονται οι sicarios που εκτελούν δημοσιογράφους ή “συναδέλφους” τους στα νυχτερινά επαγγέλματα. Παρατήρησα επίσης ότι αρκετές εφημερίδες, προσκείμενες στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή και τον απαραίτητο χώρο στα πρωτοσέλιδα τους για τον τραγικό Γιώργο Καραϊβάζ και τη δράση των sicarios επί εποχής Μητσοτάκη. Ούτε η ιστορική εφημερίδα που ανήκει πλέον στον εφοπλιστή, ούτε η εφημερίδα του κ. Μένιου Φουρθιώτη φιλοξένησαν στα πρωτοσέλιδά τους τη δολοφονία. Μάλλον δεν πρόλαβαν λόγω του χρόνου εκτύπωσης των κυριακάτικων εκδόσεων.

Οι συνάδελφοι που συμμετέχουν στα επικοινωνιακά σόου του κ. Μητσοτάκη ας μη γίνονται συναυτουργοί στην πλύση εγκεφάλου ή τη συγκάλυψη εγκλημάτων κατά της κοινωνίας και της πατρίδας μας. Τα σόου που προσφέρει το Μαξίμου έγιναν ήδη βαρετά. “Ατυχές περιστατικό η ποδηλασία στην Πάρνηθα”, “ναι, ήταν λάθος το συμπόσιο στην Ικαρία”, “έρχεται η Ελλάδα 2.0”, “ έκανε λάθος η κα Μενδώνη, ο κ. Λιγνάδης δεν είναι επικίνδυνος άνθρωπος”, “φταίνε οι επιχειρηματίες και τα κορωνοπάρτι που αποτύχαμε”, “είπα του Χρυσοχοΐδη να βρει τους δολοφόνους”. Από το κ. Λιγνάδη στον κ. Φουρθιώτη και τώρα στην εν ψυχρώ εκτέλεση του Καραϊβάζ.

Θα πνιγεί στα πολιτικά ανοσιουργήματα του και στο αίμα των αθώων που ρέει, από τη φτώχεια που απλώνεται σε όλες τις γειτονιές, τις ασθένειες που έχουν εγκαταλειφθεί λόγω COVID-19, από τις αυτοκτονίες και τη μείωση του προσδόκιμου ζωής που φέρνει η αναξιοπρεπής διαβίωση και από τις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον της Ελευθεροτυπίας και της Δημοκρατίας. Πολλοί, ιδιαίτερα καχύποπτοι, σκέπτονται μήπως το πολιτικό “Ζ” μπλέκεται με το “Ζ” των δραστηριοτήτων του υποκόσμου.

* Το παρόν κείμενο κοινοποιείται στον Αμερικανό και τους Ευρωπαίους Πρέσβεις στην Αθήνα, σε μία σειρά διπλωματικών αντιπροσωπειών, στους ξένους ανταποκριτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε μία σειρά διπλωματικών αντιπροσωπειών και στην Ευρωπαϊκή Ένωση Δημοσιογράφων, της οποίας είμαι τακτικό μέλος.