Με παράδοση «άνευ όρων» στον τουρκικό αδηφάγο επεκτατισμό, στέλνοντας το απόλυτα λάθος μήνυμα στην άλλη πλευρά αυτές τις κρίσιμες ώρες, ισοδυναμεί η δήλωση του Κύπριου προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, ότι εάν επιλεγεί η “στρατιωτική λύση αυτό θα σημάνει και το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού”!

”Εάν θεωρήσουμε ότι μπορούμε στρατιωτικά να δώσουμε μάλλον λύση μέσα από την στρατικοποίηση, αυτό θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού, κάτι που δεν το επιθυμώ”, δήλωσε χαρακτηριστικά.

“Και δεν είναι μια νότα απαισιοδοξίας ή παράδοσης, το αντίθετο. Οφείλεις να γνωρίζεις τις πραγματικότητες για να επιλέγεις τα όπλα”, συνέχισε ο κ. Αναστασιάδης τονίζοντας ότι τα μόνα όπλα που χρησιμοποιεί η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αυτά που αντλεί από τον χώρο της διπλωματίας.

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αναφέρθηκε στις γεωπολιτικές απειλές, την αστάθεια στον χώρο της ΝΑ Μεσογείου, καθώς και στην επίσκεψη του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας Ζοζέπ Μπορέλ στην Κύπρο.
Η εδώ παρουσία του κου Μπορέλ δεν είναι παρά η επιβεβαίωση ότι προβληματίζονται οι Ευρωπαίοι εταίροι πώς και με ποιον τρόπο είναι δυνατόν να ενεργήσουν προς αποφυγή μιας ανεπιθύμητης κρίσης σε περιοχή μάλιστα που καθορίζεται και ως σύνορα της ΕΕ”.

Την ίδια στιγμή, υποστήριξε ότι η Τουρκία μετατρέπει σε προτεκτοράτο τα κατεχόμενα με βάσεις, με εγγυήσεις και με γεγονότα που παρακολουθούμε στην κατεχόμενη περιοχή, όχι μεταξύ της Τ/κ κοινότητας και της Τουρκίας, αλλά ορθότερα εις βάρος της Τ/κ κοινότητας. Ενώ όπως είπε, πλήττει και τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων με την εισβολή της στη θάλασσα.

Όσον αφορά την επίλυση του Κυπριακού, ο κος Αναστασιάδης αναφέρθηκε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, ως καταλυτικό στοιχείο. Όπως εξήγησε, αυτό δημιουργείται όταν η μικρότερη αριθμητικά κοινότητα δεν προσπαθεί να επιβληθεί στην μεγαλύτερη. ”…Όταν η λύση ή οι πρόνοιες της λύσης θα δίνουν ένα λειτουργικό κράτος και δεν θα δημιουργούν την αγωνία ότι την επομένη θα καταρρεύσει. Είναι ο χρόνος που λέμε, αλλά γιατί περνά ο χρόνος; Γιατί απλούστατα προηγούνται ή τίθενται ως προϋπόθεση οι αξιώσεις της Τουρκίας, όχι των Τ/κ και αυτό είναι το πλέον επιβαρυντικό”, κατέληξε.