Αυτού του τύπου οι ρασοφόροι θεωρούν την Εκκλησία τσιφλίκι τους.

Μαγαζί γωνία.

Γι’ αυτό και φτάσαν στο ξεπούλημα.

Παράδειγμα ο Αμερικής και ο Νέας Ιωνίας.

Ο ένας με τις πολλαπλές λαβίδες κατά τη Θεία Μετάληψη και με τα λεχθέντα του περί του αιρετικού, ως, απλού καβγατζή!

Και οι δυο μαζί, με την αποδοχή εκ μέρους τους της ομοφυλοφιλικής σχέσης.

Για το τελευταίο, τα είπε ο ένας στο ραδιόφωνο,.ο άλλος με την παρουσία του στη βάπτιση στη Γλυφάδα.

Μείναμε άναυδοι!

Το ωμόφοριο να επιβραβεύει την ανομία!

Αντί ως ποιμένες να σώσουν το απολωλός απ’ τον γκρεμό, εκείνοι το ωθούν στην απώλεια.

Αφού έχουνι πέσει πρώτοι!

Ιούδες.

Με πόση ευκολία αλλοιώνουν το περιεχόμενο της Πίστεως!;

Χωρίς κανέναν έλεγχο συνειδήσεως.

Χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτα.

Αυτοί κοιτούν τον εαυτούλη τους.

Την επί γης καλοπέρασή τους.

Ρασοφόροι ανάξιοι, για ξύρισμα κόντρα.

Αποθεώνουν την ανθρώπινη αμαρτία

Και έπειτα κουνούν και το δάχτυλο.

Τέτοιο θράσος.

Ποιοι;

Αυτοί που μάχονται μανιωδώς την Αγία Γραφή και τους Πατέρες.

Γιια να μη στέκονται εμπόδιο μπροστά στα έργα της ανομίας τους.

Από την άλλη όμως πλευρά, αντί να ξεσηκωθούν και οι πέτρες, μια εκκωφαντική ησυχία απλώνεται, με λίγες φωνές αντίστασης.

Γιατί; Ποιος ο λόγος;

Μήπως ο μισθός;

Μήπως η θέση, τωρινή και μελλοντική;

Έτσι, όμως, οι λυκο-ποιμένες βρίσκουν το πεδίο κενό και συνεχίζουν την ισοπέδωση.

Ε, ρε,και να τα έλεγαν αυτά ενώπιον του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου…

Ενώπιον του αγίου Νικολάου, όταν χαστούκισε τον Άρειο…

Μπροστά στον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό…

Ε, ρε, να τα έλεγαν αυτά, μπροστά στον Καντιώτη, στον Σεβαστιανό, στον πρώην Χαλκίδος Νικόλαο Σελέντη,..

Και αναρωτιέται κανείς: Πώς τα λένε και πώς κοιμούνται;

Πρόκειται για «συνειδήσεις» δαιμονικές…

Όντως Ελπιδοκτόνες..