«Σε αυτή την πρώτη δοκιμή, παρουσιάσαμε ένα εργαστηριακό προϊόν που ξεφλουδίζει, έχει γεύση και λιώνει στο στόμα σας ακριβώς όπως πρέπει να είναι το ψάρι», λέει ο Μιχίρ Περσχάντ, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Umami Meats.

Το προϊόν ξεφλουδίζει, έχει γεύση και λιώνει στο στόμα, ακριβώς όπως ένα αληθινό ψάρι. Τα εργαστηριακά θαλασσινά και το κρέας, οι δημιουργοί τους λένε πως είναι αληθινές πρωτεΐνες που καλλιεργούνται εργαστηριακά με τη χρήση βλαστοκυττάρων.

Αυτή η εκκολαπτόμενη βιομηχανία στοχεύει να πετύχει παρόμοια γεύση με το συμβατικό κρέας χωρίς κόστος για τα ίδια τα ζώα και το περιβάλλον.

Όμως ποιος πραγματικά μπορεί να εγγυηθεί ότι αυτό θα είναι ασφαλές προς βρώση για τους ανθρώπους; Τα αποτελέσματα τέτοιων «καινοτομιών» γίνονται γνωστά μετά από πολλά χρόνια.

«Εξακολουθούμε να τρώμε και να καταναλώνουμε κρέας με τον τρόπο που το καταναλώναμε χιλιάδες χρόνια πριν», λέει ο Κάουφμαν στο CNNi, «οπότε αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε μια νέα προσέγγιση για να προσπαθήσουμε να επανεφεύρουμε τον τρόπο με τον οποίο παράγεται το κρέας».

Πριν… εκτυπώσει ένα φιλέτο ψαριού, η Steakholder Foods είχε επικεντρωθεί στο προϊόν από το οποίο πήρε το όνομά της∙ την μπριζόλα (steak).

Η διαδικασία της καλλιέργειας κρέατος ξεκινάει με βλαστοκύτταρα από ζώα, που καλλιεργούνται σε βιοαντιδραστήρες, σύμφωνα με τον Όριτ Γκόλντμαν, αντιπρόεδρο της εταιρείας.

Τα κύτταρα διαχωρίζονται σε κύτταρα μυών ή κύτταρα λίπους και τελικά σχηματίζουν τους ιστούς που θα γίνουν το τελικό προϊόν κρέατος.

Αυτά τα κύτταρα μυών και λίπους μετατρέπονται σε βιο-μελάνια και τοποθετούνται στον τρισδιάστατο εκτυπωτή.

Πριν την εκτύπωση, ο καταναλωτής έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το ποσοστό λίπους που επιθυμεί στο κρέας του. Ο Κάουφμαν επισημαίνει ότι οι μπριζόλες που εκτυπώνονται τώρα δεν έχουν ακριβώς την ίδια γεύση και υφή με τις αληθινές, αλλά είναι σίγουρος ότι το πρόβλημα θα λυθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Ο κλάδος του εργαστηριακού κρέατος και των θαλασσινών είναι σχετικά νεοεισερχόμενος στην ευρύτερη σκηνή των εναλλακτικών πρωτεϊνών, που περιλαμβάνει γνωστότερες εταιρείες που κατασκευάζουν φυτικό κρέας, όπως η Beyond Meat και η Impossible Foods.

Ξεκίνησε το 2006 ως έρευνα της NASA η παραγωγή συνθετικού κρέατος και έχει διογκωθεί κατά την τελευταία δεκαετία με πάνω από 150 εταιρείες σε όλο τον κόσμο να επικεντρώνονται σε όλα τα είδη εργαστηριακού κρέατος.

Πρόσφατα, στις ΗΠΑ, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ανακοίνωσε ότι το εργαστηριακά καλλιεργημένο κοτόπουλο της Good Meat είναι ασφαλές για κατανάλωση. Η αλήθεια όμως είναι πως ούτε αυτοί ξέρουν, όλα θα φανούν στην πορεία…

Αυτή τη στιγμή η Σιγκαπούρη είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου τα προϊόντα καλλιεργημένου κρέατος είναι εμπορικά διαθέσιμα!

«Η βιομηχανία θα αντιμετωπίσει κάποια διστακτικότητα από την πλευρά των καταναλωτών», επισημαίνει ο καθηγητής Ντέιβιντ Μπλοκ (το ωραίο είναι ότι απορεί κιόλας) του UC Davis της Καλιφόρνια.

«Η αποδοχή από τους καταναλωτές θα αποτελέσει ένα σημαντικό εμπόδιο που θα πρέπει να ξεπεράσει η βιομηχανία αυτή, και θα πρέπει να σκεφτεί πολύ πώς θα λανσάρει τα προϊόντα της στην αγορά».

Θα πει κάποιος πως οι καταναλωτές θα αναγκαστούν να προτιμούν στο τέλος συνθετικό κρέας και συνθετικό ψάρι. Πολύ απλά, όπως το είπαν και στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι, κάποια στιγμή το να αγοράσει κάποιος ψάρι που ψαρεύτηκε από τη θάλασσα ή από ένα ποτάμι θα κοστίζει… 500 €.

Έτσι θα περάσουν τα νέα τους επιτεύγματα, με το φθηνό κόστος. Γιατί όλοι ξέρουν πως το κόστος ζωής θα συνεχίσει να ανεβαίνει τεχνηέντως.

Τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για την Ανθρωπότητα καθώς οι εξτρεμιστικοί διεθνείς κύκλοι που επί της ουσίας ελέγχουν τον πλανήτη (τουλάχιστον στην Δύση) θέλουν να επιβάλουν στους ανθρώπους την βρώση του λεγόμενου «συνθετικού κρέατος» που έχει δημιουργηθεί στο εργαστήριο και ήδη 90 εταιρείες το «καλλιεργούν».

Μία εξέλιξη που μέχρι τώρα υπήρχε ως προοπτική μόνο σε ταινίες του κινηματογράφου, αλλά τελικά επρόκειτο για προδιαγεγραμμένες εξελίξεις που έπρεπε με κάποιο τρόπο να προαναγγελθούν για να τις αποδεχτούν πιο εύκολα τα κοινωνικά στρώματα.