Αν προσέξετε την ειδησεογραφία, θα δείτε πως η γείτονα χώρα καταπίνει κομμάτι – κομμάτι την δική μας, χωρίς αντίδραση ή οπού υπάρχει να αρκείται στα τυπικά από τους κρατούντες τα ηνία της Ελλάδος, διαβάστε πως χάνουμε σταδιακά κυριαρχικά μας δικαιώματα:
· Τούρκολυβικό μνημόνιο, δηλαδή, Ρόδος, Κάρπαθος, Κρήτη δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ κατά την τουρκική ηγεσία και τον ΟΗΕ που το αποδέχτηκε εφόσον δεν αντεδρασε η κυβέρνηση μας.
· Απαίτηση έρευνας και διάσωσης στο μισό αιγαίο.
· Απαγόρευση της ένωσης (μη αναγνώριση Μεγίστης) της Ελληνικής με την Κυπριακή ΑΟΖ.
· Απαγόρευση επέκτασης (casus belli) όπως δικαιούμαστε στα 12 ναυτικά μίλια.
· Υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών επανδρωμένων ή μη της γείτονας ακόμη και πάνω από κατοικημένα ή μη νησιά μας.
· Πλεύση τουρκικού πολεμικού εντός των Ελληνικών υδάτων 2,5 μιλια απο της ακτές της Κρήτης.
· Τούρκοι ψαράδες κλέβουν ασύστολα τις ψαριές των Ελλήνων ατιμωρητί.
· Σήμερα δημοσιεύθηκε ότι η τουρκική φρεγάτα κλάσης “G”, TDK Gemlik προειδοποίησε και πάλι το γαλλικό ερευνητικό σκάφος “Nautical Geo”, που είναι μισθωμένο από την Ελλάδα κατόπιν την προειδοποίησης, έλαβε εντολή από την Αθήνα να σταματήσει τις έρευνες πέραν των 6 μιλίων!!!
Αν όλα αυτά δεν συνιστούν κράτος υποτελή στον σουλτάνο τότε τι είναι; Αν πείτε ανεξάρτητο μαλλον πρεπει να το ξανασκεφτειτε. Μια απορία, μπορείτε να μου πείτε γιατί δίνουμε αυτά τα δισεκατομμύρια για οπλικά συστήματα αν είναι να μην προστατεύουν τα δίκαια και τα σύνορα της χώρας;
Η τουρκική ηγεσία ότι λέει στα εθνικά της συμφέροντα, (αυτά που η ίδια θεωρεί τέτοια) τα διεκδικεί μέχρι κεραίας και καλά κάνει. Η από εδώ πλευρά ασκείται σε διαβήματα επί διαβημάτων, τα οποία εκεί στον ντολμά μπαχτσέ έχουν έναν μεγάλο κάλαθο αχρήστων και ούτε καν διαβάζονται, αλλά απορρίπτονται με την μια, αν δεν λοιδορούνται. Μου φέρνει στο νου ένα σκηνικό της αρχαιότητας μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων σε κάποια φάση των «διαπραγματεύσεων», όταν οι Μήλιοι επέμεναν σθεναρά να επικαλούνται τις αρχές του διεθνούς δικαίου και της ηθικής (στον Θουκυδίδη κατά κύριο λόγο οι πιο αδύναμοι έχουν την τάση να διασαλπίζουν τέτοια υψηλά ιδανικά!), οι Αθηναίοι ξεστομίζουν αναίσχυντα προς τους Μηλίους τα ακόλουθα: «απαίτησή μας είναι να επιτύχουμε όσα θεωρούμε δυνατά από εκείνα που έχουμε πράγματι στο μυαλό και οι δύο μας, αφού γνωρίζουμε καλά κι εσείς κι εμείς ότι σύμφωνα με την κρίση των ανθρώπων το δίκαιο λαμβάνεται υπόψη μόνο όταν και τα δύο αντίπαλα μέρη κατέχουν ίση δύναμη για την επιβολή του, και ότι όταν αυτό δεν συμβαίνει οι ισχυροί υλοποιούν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους, ενώ οι ανίσχυροι ενδίδουν αποδεχόμενοι τη μοίρα τους».
Ειλικρινά ντρέπομαι για την πατρίδα μου, που ενώ δεν είναι καθόλου ανίσχυρη, φαίνεται να ενδίδει στην τουρκική προκλητικότητα αποδεχόμενη την μοίρα της. Μας έχουν κάνει να είμαστε συνώνυμο του συμβιβασμού, της υποχώρησης, σκύψιμο της κεφαλής και «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Αν και γιορτάζουμε τα 200 χρόνια Εθνικής ανεξαρτησίας, δίνουμε την εντύπωση ότι ακόμη δεν έχουμε απογαλακτιστεί από την οθωμανική κατοχή.
Έχω φτάσει να ντρέπομαι, όχι που είμαι Έλληνας, αλλά επειδή βλέπω ότι αδυνατούμε να τιμήσουμε την ηρωική παρακαταθήκη που έγραψαν άνδρες και γυναίκες με χρυσές σελίδες στην ιστορία αυτού του τόπου. Αν κάτι δεν αλλάξει και μάλιστα ταχύτατα, πολύ φοβάμαι ότι έρχονται και χειρότερα. Να είστε απολύτως βέβαιοι ότι οι σύμμαχοι μας δεν πρόκειται να σταθούν στο πλευρό μας, όταν βλέπουν ότι εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε το σθένος να στηρίξουμε τα εθνικά μας και νόμιμα δίκαια μας.