Δικαιότατη η οργή του κόσμου για το τραγικό δυστύχημα όπως και η αξίωση να αποδοθούν ευθύνες. Προς τα πού όμως; Ας τα πάρουμε με την σειρά. Οι παράγοντες είναι; α) η λειτουργία και νοοτροπία των δημοσίων υπαλλήλων, β) οι διοικήσεις, γ) οι συμμορίες των Γύφτων* και δ) πάνω από όλα οι κυβερνήσεις.
α) Έχουμε γνωρίσει πολλούς δημοσίους υπαλλήλους φιλότιμους, εργατικούς, άξιους. Είναι όμως μειονότητα. Η νοοτροπία στο Δημόσιο είναι λούφα, κοπάνα, αβελτηρία. Δεν «έτυχε» να φύγουν οι δύο σταθμάρχες, δεν είχε άγνοια ο επιθεωρητής, αλλά αυτά είναι κανόνες στο δημόσιο. Πιθανώς να έφυγαν πολύ νωρίτερα ή και να πήγαν να χτυπήσουν κάρτα και να έφυγαν. Ούτε εξαίρεση ήταν το ότι το έριχναν συχνά στο γλέντι. Σε μόνιμη βάση την κοπανάνε και εν γνώσει των ανωτέρων τους οι οποίοι κάνουν τα στραβά μάτια (αναφερόμαστε γενικώς στο Δημόσιο και όχι συγκεκριμένα). Μπαίνοντας πολλοί στο Δημόσιο όντες ικανοί και δραστήριοι, μετατρέπονται σε πλαδαρούς κηφήνες, γιατί δεν τους επιτρέπουν να χαλάσουν την πιάτσα. Έτσι δομείται ένα κράτος δυσκίνητο, ανίκανο, δυνάστης και εχθρός του πολίτη. Όσο μεγαλύτερο κράτος υπάρχει, τόσο περισσότερη γραφειοκρατία, διαφθορά και αναποτελεσματικότητα.
Στην κορυφή δε αυτής της γάγγραινας βρίσκεται ο κρατικός συνδικαλισμός. Αυτός συγκυβερνά την χώρα 50 χρόνια. Η κομματοκρατία και ο εργατοπατερισμός κρατικοδίαιτων καταδυναστεύουν τον λαό. Ποιοί αντιδρούσαν λυσσαλέα σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού του Δημοσίου; Ποιοί, για να μην χαθούν θέσεις εργασίας, σαμποτάριζαν τα συστήματα ηλεκτρονικού ελέγχου; Ποιοί κάλυπταν τους γνωστούς «ευπαθείς και ευάλωτους» όταν πλιατσικολογούσαν την περιουσία του ΟΣΕ, με μερίδιο στα κλοπιμαία; Και γιατί να μην φέρονται έτσι αφού δεν αισθάνονται τον κίνδυνο ότι μπορεί και να απολυθεί ή να τιμωρηθεί κάποιος; Ο κύριος Μητσοτάκης προεκλογικά δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να απολύσει κανέναν και πράγματι η δήλωση κατά κάποιον τρόπο τηρήθηκε. Δεν έδιωξε ποτέ κανέναν. Και η ατιμωρισία δημιουργεί αυτή τη νοοτροπία στο Δημόσιο. Το ίδιο έλεγε και η κυρία Κεραμέως, ότι αξιολογούμε αλλά θα κάνουμε αξιολόγηση χωρίς συνέπειες. Τί είδους αξιολόγηση είναι αυτή; Αν κάποιος δεν έχει δικαίωμα να απολύσει, δεν μπορεί να διοικήσει.
β) Οι διοικήσεις είναι απλοί διαχειριστές, άβουλα ανθρωπάκια, υποχείρια των συνδικαλιστών και των πολιτικών. Αυτοί θα έπρεπε πρώτοι να παραιτηθούν γιατί έχουν την άμεση ευθύνη, πολύ περισσότερη από έναν υπουργό που δεν γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες που αφορούν όλους τους οργανισμούς της αρμοδιότητάς του.
γ) Οι συμμορίες των Γύφτων, αφαιρώντας καλώδια και εξαρτήματα απαραίτητα για την ασφαλή λειτουργία, ευθύνονται για έμμεση συμμετοχή δολοφονιών σε ύψος κακουργήματος.
δ) Κυρίως οι κυβερνήσεις και γενικώς τα πολιτικά κόμματα. Περισσότερο η νυν και θα εξηγήσουμε παρακάτω. Τα κόμματα όμως της αντιπολίτευσης, έχουν τεράστιο θράσος να ρίχνουν τις ευθύνες οπουδήποτε, επειδή επαγγέλλονται τις παραπάνω στρεβλώσεις. Είναι υπέρ του τεράστιου κράτους, των κομματικών άνευ αξιολόγησης διοικήσεων, και χαϊδεύουν κάθε παραβατικότητα. Ο κ. Ιωάνννης με τρία (ν), βγήκε αμέσως να δικαιολογήσει τους αριστεροφασίστες, μη τυχόν και θιχτεί η ιερή αγελάδα.
Η σοβιετία επικρατεί 50 χρόνια στην Ελλάδα και όπως είχε πει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος (ΝΔ), σε όλον τον κόσμο τα κράτη εφαρμόζουν την ελεύθερη οικονομία, και στην χώρα μας δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα που να υποστηρίζει την οικονομία της αγοράς. Μέσα σε αυτά βέβαια βρίσκονται και τα λεγόμενα ακροδεξιά κόμματα. Ο Μουσολίνι ήταν μεγάλος θεωρητικός του σοσιαλισμού, από τους βασικότερους παράγοντες της σοσιαλιστικής διεθνούς (κομμουνιστικά κόμματα). Έφυγε κατόπιν από την παραπάνω ένωση γιατί ήθελε εθνικό σοσιαλισμό, ενώ οι άλλοι διεθνιστικό, με κατάργηση κρατών και εθνών. Με την κατάρρευση του κομμουνισμού την ιδεολογική σκυτάλη της εξαφανίσεως των εθνών-κρατών, τώρα την έχει πάρει η Νέα Τάξη πραγμάτων, οι Παγκοσμιοποιητές. Αυτή είναι η εξέλιξη της αριστεράς, η οποία σε ένα μεγάλο ποσοστό κυβερνά τον κόσμο. Γι’ αυτό και η ελληνική αριστερά (όπως και η ευρωπαϊκή) συμπλέει τόσο πολύ με τις ΗΠΑ. Το υπερτροφικό κράτος όμως είναι μη παραγωγικό και αυτή είναι η αιτία που κατέρρευσε ο κομμουνισμός οπουδήποτε εφαρμόστηκε. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Γιέλτσιν, βρίσκοντας μια άθλια οικονομία το 1992, μοίρασε 2.000.000 κλήρους και εξασφάλισε επάρκεια τροφίμων για την Ρωσία. Τον επόμενο χρόνο έδωσε άλλους τόσους κλήρους και πέτυχε να λειτουργήσει ο πρωτογενής τομέας της χώρας. Καλώς ή κακώς η φύση του ανθρώπου, λειτουργεί όταν υπάρχει ιδιοκτησία και μόνον τότε ανεβαίνει η παραγωγή.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θεωρούμε ότι ευθύνεται περισσότερο απ’ όλους, γιατί επαγγέλθηκε να χτυπήσει αυτό το τέρας που λέγεται κράτος και ψηφίστηκε δίνοντας προσδοκίες στους ψηφοφόρους της. Απεδείχθη φοβική, άτολμη, απέναντι στον συνδικαλισμό και στην δημόσια διοίκηση. Βολεύεται και αυτή με το πελατειακό κράτος, συνεχίζει να διορίζει κομματικά στελέχη, ενώ για την παραβατικότητα και εγκληματικότητα έκανε πολύ λίγα πράγματα. Σκέτη απογοήτευση.
Και ο λαός δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ψηφίζει με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον και όχι το καλό της χώρας. Πως θα βολευτεί αυτός ή τα παιδιά του στο Δημόσιο, και αφήνουμε την επαρχία να ερημώνεται, και την πρωτογενής παραγωγή να συρρικνώνεται.
Σωστά διαμαρτύρεται ο κόσμος, αλλά πρέπει να γνωρίζει τους στόχους του. Το να βγαίνει η ΑΔΕΔΥ και να διαμαρτύρεται ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στην λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, είναι σχήμα οξύμωρο, τουλάχιστον τραγελαφικό. Όταν ΟΣΕ είναι κρατικός, η ΕΡΓΟΣΕ είναι κρατική, η διοίκησή τους ορίζεται από την κυβέρνηση, ο μοιραίος σταθμάρχης και οι άλλοι που την «κοπάνησαν» από τη θέση τους είναι κρατικοί υπάλληλοι, ο εκπαιδευτής που τον έκρινε ευδοκίμως αποφοιτήσαντα είναι κρατικός υπάλληλος, οι πολιτικοί που τον τοποθέτησαν σε αυτήν την θέση είναι το κράτος, ο επιθεωρητής, ο γιατρός που έδωσε την μαϊμού αναρρωτική και ο διευθυντής του γιατρού που το ζήτησε ως χάρη, είναι κρατικοί υπάλληλοι. Και ο ΟΣΕ, χωρίς την «εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών», ήταν επί δεκαετίες το λημέρι κρατικών ληστών, φεσώνοντας τον ελληνικό λαό με περισσότερα από 12 δισεκατομμύρια ευρώ, και δεν εξυγιάνθηκε ποτέ. Αυτοί οι κρατικοί κηφήνες είναι οι υπεύθυνοι και κατ’ επέκταση τα κόμματα, τα οποία τους στηρίζουν επί 50 χρόνια.
Οι πολιτικοί λοιπόν βγαίνουν στην τηλεόραση και τσακώνονται σαν τα κοκόρια και δεν έχουν καταλάβει ότι τους έχει βαρεθεί ο κόσμος και δεν θέλει να τους βλέπει. Γι’ αυτό λοιπόν σωπάστε και κρυφτείτε.
*Γύφτος
῾Η λέξη γύφτος προέρχεται ἀπό τήν λέξη gupta (=᾿Ινδία & ᾿Ινδός, σέ γλῶσσες τοῦ βορείου τμήματος αὐτῆς τῆς ἀχανοῦς χώρας).
Αὐτός εἶναι ὁ σωστότερος ὅρος καί ὄχι ρομά πού δέν ἀφορᾶ τήν χώρα μας, ἀλλά εἶναι ξενικός ὅρος πού μᾶς ἐπιβλήθηκε τελευταίως. ῾Η λέξη “Ρομ“, πού χρησιμοποιεῖται σέ πολλές περιοχές ἀπό τούς ἴδιους, σημαίνει στήν γλώσσα τους «ἄντρας» ἤ «ὁ σύζυγος» (μᾶλλον ἀπό τήν ἑλληνική λέξη ρώμη).
᾿Επίσης, ἡ λέξη «ἀθίγγανος» ἤ «ἀτσίγγανος» σημαίνει τόν «ἀνέγγιχτο» ἀπό τό στερητικό –α- καί τό ρήμα θιγγάνω, δηλαδή «ἀγγίζω». Αὐτή εἶναι ἑλληνική ὀνοματοδοσία καί παρ΄ ὅλο πού ἔχει ἐπεκταθεῖ καί σέ εὐρωπαϊκές γλώσσες, δέν παύει νά ἀποτελεῖ γιά τόν συγκεκριμένο λαό, ἕνα ξένο ὄνομα. ῞Ενα βαφτιστικό. ῞Ενα παρατσούκλι.
Τό γύφτος λοιπόν ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ δόκιμος ὅρος, σαφῶς δέν εἶναι οὔτε προσβλητικό οὔτε ὑποτιμητικό. Ἀπόδειξη ὅτι ἔχουμε ἀρκετούς λογοτέχνες οἱ ὁποῖοι ἔχουν γράψει ἔργα πού ἀναφέρονται στούς γύφτους, ὅπως ὁ Παλαμᾶς (Δεκάλογος τοῦ Γύφτου), ὁ Παπαδιαμάντης (γυφτοπούλα), ὁ Δροσίνης, ὁ Λουντέμης ἤ στό Δημοτικό τραγούδι ὁ Βαλαωρίτης, ὁ Γρυπάρης, ὁ Βάρναλης ὁ Σικελιανός, ὁ Κ. Καρκαβίτσας, ὁ Δημ. Χατζής, ὁ Μάριος Χάκκας, καθώς καί πολλά λαϊκά τραγούδια τά ἀναφερόμενα στούς γύφτους, καθόλου δέν θίγουν τήν συμπαθῆ αὐτή φυλή. Ὁ μεγάλος τραγουδοποιός Κώστας Χατζῆς (Γύφτος), εἶχε ἀνοίξει μία «μπουάτ» με τίτλο «τό κουτούκι τοῦ Γύφτου». Μεταξύ τους δέ, ἀποκαλοῦνται «Γύφτοι» γιατί αὐτό αἰσθάνονται σωστό. Ἐμεῖς θέλουμε μέ τό ζόρι να τούς ἀλλάξουμε την ὀνομασία.