Η φιλοδοξία για την αποκατάσταση εδαφών υπό την παλιά Οθωμανική Αυτοκρατορία στην τουρκική κυριαρχία
Για τον ατέρμονο πόλεμο της Τουρκίας με τη Δύση, κάνει λόγο ο αναλυτής Simon Schofield, ειδικός αναλυτης σε θέματα γεωπολιτικής, τρομοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε άρθρο του στην Jerusalem Post.
Σύμφωνα με τον Schofield, η εμμονή της Τουρκίας με τη Δύση πηγάζει από τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, “η Συνθήκη των Σεβρών ήταν μια συντριπτική ταπείνωση για τους Οθωμανούς, προτείνοντας τη διάλυση της αυτοκρατορίας των σουλτάνων, αφήνοντας ένα αδιέξοδο στο οποίο ο τουρκικός λαός θα έμενε “να γλείφει τις πληγές του.”
Ο αναλυτής συνεχίζει, “Από τις στάχτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Ατατούρκ αποφεύγει την ισλαμική πολιτική ιδεολογία και ανάβει φωτιά κοσμικού τουρκικού εθνικισμού. Δυσαρεστημένος από τους όρους που επιβλήθηκαν στις Σεβρές, ο Ατατούρκ ξεκίνησε τον τουρκικό πόλεμο ανεξαρτησίας. Υπό την ηγεσία του Ατατούρκ, το Τουρκικό Εθνικό Κίνημα αναδείχθηκε νικηφόρο έναντι των αντιπάλων του, ανακτώντας ορισμένες περιοχές που χάθηκαν και εγκαθίδρυσε μια κοσμική, σύγχρονη Τουρκία.
Ο θρίαμβος ενός τολμηρού τουρκικού έθνους έναντι των δυτικών δυνάμεων που προκάλεσαν την οθωμανική πτώση από τη χάρη είναι μια ιστορία βαθιά ενσωματωμένη στην πολιτική κουλτούρα της Τουρκίας. Ωστόσο, υπήρχαν πάντα φωνές σε όλη τη σύγχρονη ιστορία της χώρας που εξέφρασαν δυσαρέσκεια για τα γεγονότα πριν από έναν αιώνα, πιστεύοντας ότι ο Ατατούρκ δεν έπραξε ορθά.
Τέτοια συναισθήματα εκφράστηκαν περίτρανα από τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ζήτησε την επαναδιαπραγμάτευση της συνθήκης της Λωζάνης, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2017, στην πρώτη τέτοια επίσκεψη στην Ελλάδα από τούρκο αρχηγό κράτους σε 65 χρόνια.
Ο Ερντογάν έχει σφυρηλατήσει ένα νέο πολιτικό δόγμα, παίρνοντας τον ισχυρό τουρκικό εθνικισμό του Ατατούρκ και το ενσωματώνει με ρεβανιστική νεο-οθωμανική φιλοδοξία και μια ριζοσπαστική ισλαμιστική ατζέντα.
Αυτό προκάλεσε μια αίσθηση ημιτελούς επιχείρησης, μια φιλοδοξία για την αποκατάσταση εδαφών υπό την παλιά Οθωμανική Αυτοκρατορία στην τουρκική κυριαρχία.
Αυτός ο νέος εθνικισμός οδήγησε επίσης τον Ερντογάν να επιδιώκει να χρησιμοποιήσει την κυβέρνησή του ως φύλακα των τουρκικών λαών, που εκδηλώθηκε σαφέστερα στην υποστήριξή του προς το Αζερμπαϊτζάν στην πρόσφατη κλιμάκωση στην περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Έχει αναπτύξει ένα σώμα σύρων τρομοκρατών που ηγείται ένας πρώην διοικητής του ISIS για να πολεμήσει τη γωνία τους.
Υπάρχει ένα τοξικό “πολιτικό κοκτέιλ” που διανέμεται και τροφοδοτείται στην Άγκυρα. Τα συστατικά του περιλαμβάνουν τον σκληρό πολιτικό ισλαμισμό, τον τουρκικό εθνο-εθνικισμό, τα ακαταμάχητα όνειρα για την αποκατάσταση της οθωμανικής επικράτειας και μια πεποιθήσεις για τη νοοτροπία των δυτικών συνωμοσιών εναντίον της Τουρκίας. Το μόνο πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι οι εντάσεις θα συνεχίσουν να κλιμακώνονται καθώς ο Ερντογάν απομακρύνει τη χώρα του από τις δυτικές φιλελεύθερες δημοκρατίες και προς τη λέσχη «διαχειριζόμενες δημοκρατίες» με επικεφαλής τη Ρωσία και την Κίνα.”, κλείνει ο Schofield
“Ο Ερντογάν ενθαρρύνει τους τζιχαντιστές σε Γερμανία και Ευρώπη”
Το σχέδιο που ανέφερε προηγουμένως ο αναλυτής για την Jerusalem Post, φαίνεται να έχει βάλει σε «πρόγραμμα» ο Ερντογάν εδώ και πολύ καιρό. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Open, επικαλούμενο τον Guido Steinberg, ίσως τον πιο γνωστό ακαδημαϊκό στη Γερμανία για την ισλαμική τρομοκρατία, ο Ερντογάν εδώ και πολύ καιρό έχει βάλει σε εφαρμογή ένα σχέδιο για να προκαλέσει «έκρηξη» ισλαμισμού στη Γερμανία, αλλά και στο σύνολο της Ευρώπης.
Πιο συγκεκριμένα αναφέρει πως με τις δηλώσεις του ο τούρκος πρόεδρος, ενθαρρύνει πιθανούς δράστες για τρομοκρατικές επιθέσεις όπως αυτές στο Παρίσι και στη Νίκαια. Εμφανίζεται ως ηγέτης όλων των Μουσουλμάνων, ενώ όσον αφορά το σχέδιο του στη Γερμανία, στοχεύει στην αντιπαλότητα μεταξύ των Τούρκων που ζουν στη χώρα και του γερμανικού κράτους. Προκαλεί εντάσεις μεταξύ Τούρκων και Γερμανών, αλλά και Τούρκων και Κούρδων, Χριστιανών και Μουσουλμάνων που ζουν στη Γερμανία.
Όπως αναφέρει ο καθηγητής, η Γερμανία θα πρέπει να περάσει σε μία πιο επιθετική πολιτική, να περιορίσει τις δραστηριότητες του τουρκικού κράτους στη Γερμανία και ειδικά των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.
Όπως σας έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα άρθρα, η ΜΙΤ, έχει μπει για τα καλά στη Γερμανία, παρεισφρέοντας ακόμη και στον γερμανικό στρατό, ενώ εικάζεται πως υπάρχουν εκατοντάδες πράκτορες από την Τουρκία στη Γερμανία.