Ο μακαρίτης Κώστας Μητσοτάκης έλεγε ψέματα όπως ανέπνεε. Μέρα μεσημέρι μπορούσε να σου λέει ότι είναι μεσάνυχτα και να σου περιγράφει τα αστέρια που έβλεπε στον ουρανό.
Στα αριστουργήματά του καταγράφεται ο ισχυρισμός ότι Αποστασία δεν υπήρξε. Απλώς ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν έκανε ότι του υπέδειξε ο ίδιος , για να τα βρει με τον νεαρό Γκλυξμπουργκ που βασίλευε: να υποκύψει!

Με θράσος κάποιος που ήταν υπουργός λέει ότι ήθελε να καθοδηγεί τον εκλεγμένο – θριαμβευτικά- πρωθυπουργό.

Το κορυφαίο των κορυφαίων του, ήταν η προφορική αυτοπαρουσίασή του στον Αλέξη Παπαχελά – υπό τον όρο να δημοσιευτούν όσα είπε μετά το θάνατό του.

Όταν κανείς δεν θα μπορούσε να του ζητήσει εξηγήσεις -ούτε άλλωστε ζούσαν αυτοί που ανέφερε για να τον διαψεύσουν.

Στη σπαρταριστή αφήγησή του προσπαθεί να βγάλει άχρηστους, προβληματικούς, και πάντως κατωτέρους του, τον Γεώργιο και τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Περιγράφει τον εαυτό του σαν… εθνικό κεφάλαιο: πατριώτης, αντιστασιακός, δημοκρατικός, ικανός, σωτήρας και προπαντός έντιμος: διηγείται πως ο Μποδοσάκης του έδινε «ένα μασούρι λίρες» και δεν τις πήρε και πως όταν του πρότειναν λεφτά από τον Καντάφι τους είπε «εγώ δεν τα κάνω αυτά».

Η αφήγηση υπάρχει σε βιβλίο, με τον υπαινικτικό τίτλο « Ο Κ. Μητσοτάκης με δικά του λόγια» – από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος- και το μόνο που ισχύει είναι το «ικανός» Ήταν τόσο ικανός, ώστε ήταν ικανός για τα πάντα- όπως έλεγαν για τον Αντρέοτι στην Ιταλία. Απλώς εκεί δεν είναι λωτοφάγοι….

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι το μήλο που έπεσε κάτω από τη μηλιά. Το κυριότερο στοιχείο που κληρονόμησε είναι η ευκολία στο ψεύδος- δεν πρέπει να υπήρξε άλλος αρχηγός κόμματος και πρωθυπουργός με τις επιδόσεις του.

Το αίμα νερό δεν γίνεται. Υιοθέτησε πολλές από τις πατρικές μεθόδους -όπως π.χ. η σκοτεινή συναλλαγή με στελέχη άλλων κομμάτων- αλλά πρόσθεσε και καινούργιες, δεδομένων και των διευκολύνσεων που υπάρχουν πια: τη σκηνοθεσία.

Δεν κάνει τίποτε αν δεν το έχει σκηνοθετήσει το πολυπληθές επικοινωνιακό επιτελείο του.

Αλλα όπως όλοι αντιλαμβάνονται η σκηνοθεσία είναι το πιο οργανωμένο ψέμα, καθώς όλα όσα συνθέτουν την εικόνα του σκηνοθετούμενου είναι ψευδή. Εκτός από τις «μπάλες» από σανό που μπορεί να χρειαστούν στο σκηνικό.

Το τελευταίο δείγμα είναι η νέα εκδήλωση της ροπής του ζεύγους Μητσοτάκη στις … διακοπές, και ας καίγεται ο κόσμος. Αυτή τη φορά διάλεξαν την Τήνο. Εκεί έχουν εξοχική κατοικία, με στενό γείτονα τον Μιχ. Χριστοφοράκο.

Θα μπορούσε να το δεχθεί κανείς, αν το έκαναν φυσιολογικά. Όπως δηλαδή προσπάθησαν να το πουλήσουν, σκηνοθετώντας την αναχώρησή τους.

Τα οικεία ΜΜΕ αναλωθήκαν σε ύμνους στην ταπεινοφροσύνη και την απλότητα του ανδρός, που πήγε στο νησί με το πλοίο της γραμμής. Μόνο που κι αυτό ήταν σκηνοθετημένο.

Δυο 24 ώρα αργότερα ο Πρωθυπουργός, βρήκε βαρετή την επιστροφή με το καράβι και κάλεσε άλλο μέσο μεταφοράς. Όπως καλούμε ταξί, ζήτησε από το στρατό να του στείλει ένα… Σινούκ- όπως και έγινε.

Δεν θα το μαθαίναμε ποτέ, αν μια κυρία που έτυχε να περνάει από το ελικοδρόμιο και παρατήρησε το θέαμα, δεν έπεφτε στα χέρια της… φρουράς του -πόσοι άραγε τον συνόδευσαν στην «σαν των καθημερινών ανθρώπων» έξοδο;- ως ύποπτη ότι φωτογραφίζει το πρωθυπουργικό μυστικό.

Είναι το δεύτερο στρατιωτικό ελικόπτερο που -ξέρουμε ότι -έγινε ταξί για το πρωθυπουργικό ζεύγος, μετά την Επίδαυρο στην οποία έσπευσαν από τη Αντίπαρο για να θαυμάσουν τον… Λιγνάδη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει σε κάθε ευκαιρία την ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχει για το κράτος, τις υπηρεσίες και τις υποδομές του. Κατ’ εφαρμογή της αίσθησης ότι ασκεί τη διακυβέρνηση ως κληρονομικό δικαίωμα.

Στην Τήνο δεν πήγε ως Πρωθυπουργός, ούτε για υπόθεση του κράτους και της κυβέρνησης. Πήγε ως ιδιώτης, οικογενειακά και μακάρι να πέρασε καλά ο άνθρωπος.

Δεν είχε λόγο να κοροϊδεύει την κοινωνία με κυνισμό, σκηνοθετώντας την απόδραση του σαν κοινός θνητός. Και βέβαια δεν είχε δικαίωμα να αναθέσει την επιστροφή του στις ένοπλες δυνάμεις.

Σε άλλη χώρα θα είχε ζητηθεί η παραίτησή του -ή έστω να πληρώσει το κόστος της μεταφοράς που βάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς να υπάρχει νομιμοποιημένος λόγος.

Αλλά στην κληρονομική Δημοκρατία που αναπαράγεται στο νότο της Βαλκανικής αυτά δεν ισχύουν.