Παρακολουθώντας, την εξύψωση του Κούλη, σε “Μωυσή”, βλέποντας όλο το πλέγμα της χειραγώγησης του εγκεφάλου μας, τόσο από τις κυβερνήσεις, όσο και από τις αντιπολιτεύσεις, ένα έχω να πω. Χρειαζόμαστε, επειγόντως, εμβολιασμό, κατά της δημαγωγικής λοίμωξης!
“Μπράβο στον Λαό μας”, “Μπράβο στην χώρα μας, που τα κατάφερε τόσο καλά, στην αντιμετώπιση της πανδημίας”, “Μπράβο στην εμβολιαστική μας πολιτική”, “Μπράβο στις δομές της Υγείας μας”, “Μπράβο, στους λοιμωξιολόγους” και πολλά ακόμη “μπράβο”. Πίσω από κάθε “μπράβο”, μια κρυμμένη, καλά, αποτυχία.
Για να μην αντιληφθεί, κανείς, τα τραγικά μας εγκλήματα, κατά του Ελληνικού λαού, όσο υπογράφαμε Μνημόνια, αλλάζοντας και… ωραιοποιώντας, ακόμη και το λεξιλόγιο τους, που πρόδιδε την εγκληματική τους φύση, κρύβοντας στο σκοτάδι, κάθε παράγραφο, που θα μας καθιστούσε ενόχους.
Για να μην αντιληφθεί κανείς, ότι θέλουμε ν΄αποπροσανατολίσουμε το πόπολο, για να στραφεί ο ένας, εναντίον του άλλου, ώστε η καρέκλα μας να μείνει αλώβητη, από τυχούσες λαοθύελλες.
Μεγάλο μας όπλο, ο λαϊκισμός. Σε χαϊδεύω με λόγια και σε πεθαίνω με πράξεις! Και συ μένεις μόνο στα λόγια, όσο σου αφαιρούν και την ανάσα.
Καθόλου τυχαία η έννοια του δημαγωγού, που σημαίνει στην κυριολεξία “οδηγός του λαού”, δεν έχει χαρακτηριστεί, από τον 5ο π.Χ. αιώνα, ως “απατεώνας, κακός και άχρηστος άνθρωπος, η ντροπή της πόλης”, κατά τον Θουκυδίδη και τον Αριστοφάνη.
Έτσι χαρακτήριζαν, τότε τον Κλέωνα και τον Υπέρβολο, οι σοφοί μας πρόγονοι.
Φυσικά, λίγοι σήμερα θυμούνται τον Κλέωνα, τον Υπέρβολο, τον Κατιλίνα, τον Χίτλερ, κ.α. Και αυτή η απώλεια μνήμης, προάγει την εμφάνιση νέων δημαγωγών. Νέων “προστατών” (από το ρήμα προϊσταμαι, βρίσκομαι μπροστά).
Η Ιστορία δεν διδάσκει τίποτα! Στην ίδια τσουγκράνα θα πατούν οι άνθρωποι, όταν θα πρωτοεμφανίζεται ένας νέος δημαγωγός.
Γιατί, στην ουσία, η παγκόσμια Ιστορία είναι ένα είδος εμβολιασμού, κατά των πολιτικών ασθενειών και δημιουργεί τα δικά της αντισώματα, την δική της ανοσία, από την δημαγωγική μόλυνση.
Ωστόσο, δεν αναπτύσσονται αντισώματα, 100%%, για όλες τις ασθένειες. Η Ιατρική δεν είναι παντοδύναμη. Έτσι και η Ιστορία.
Αλλά, για ένα άτομο, που φοβάται την δημαγωγική λοίμωξη, υπάρχει η επιλογή να μπορεί να εμβολιάζεται τακτικά και να μην βάζει τα σκουπίδια, από το πάτωμα, στο στόμα του! Μπορεί να πάθει φασισμό!