Ο συγγραφέας του «The Great Reset» Κλάους Σβαμπ, μιλώντας στο φετινό φόρουμ του Νταβός υποστήριξε πως «κανείς δεν είναι ασφαλής, μέχρι να εμβολιαστούν όλοι». Ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) με τις δηλώσεις του τίθεται υπέρ ενός καθολικού εμβολιασμού του πληθυσμού, με εμβόλια που μέχρι στιγμής δεν έχουν αποδειχθεί τόσο αποτελεσματικά όσο υποστηρίζουν οι εταιρείες, χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ισραήλ. Να σημειώσουμε πως ο συγγραφέας του βιβλίου το οποίο διαβάζει ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πρόσφατα είχε δηλώσει πως η κανονικότητα «ούτε πρόκειται, ούτε πρέπει να επανέλθει».
Στο φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ συμμετείχε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρωτεργάτης σε ευρωπαϊκό επίπεδο του πιστοποιητικού εμβολιασμού, το οποίο θα κάνει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό για κορωνοϊό, καθώς χωρίς αυτό σε πρώτη φάση οι πολίτες της ΕΕ δεν θα μπορούν να ταξιδεύουν με αεροπλάνο και στο μέλλον να μπουν σε εστιατόρια, ΜΜΜ, μπαρ, συναυλίες, θέατρα, σινεμά ακόμα κι εκκλησίες, μία πρόταση που πιθανότατα θα άρεσε στον «αρχιτέκτονα» του «The Great Reset».
Τι είναι η «Μεγάλη Επανεκκίνηση»
H «Μεγάλη Επανεκκίνηση» είναι ένας όρος που ακούγεται συνέχεια τον τελευταίο καιρό και αφορά τον νέο κόσμο που θα διαμορφωθεί μετά την πανδημία του κορωνοϊού.
Όμως τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτή την «επανεκκίνηση» για να επιβάλλουν την ατζέντα τους που δεν είναι άλλη από την κατάργηση των εθνών και την επιβολή «παγκόσμιων κανόνων» και φυσικά μια επίσης «παγκόσμια επιδημία» θα ήταν η καλύτερη ευκαιρία για το ξεκίνημα της «νέας» αυτής «εποχής».
Φυσικά εχθρός της «νέας εποχής» σύμφωνα με την επιχειρηματολογία των συγγραφέων του βιβλίου θα είναι η άνοδος του εθνικισμού και του προστατευτισμού κάτι που θα αποτελέσει αποτελεί τροχοπέδη στην αναζήτηση της «Μεγάλης Επανεκκίνησης».
Οι Schwab και Malleret όμως θέλουν να προχωρήσουν περαιτέρω. Ο στόχος τους είναι ότι η ανοιχτή έκθεση των αδυναμιών στις υπάρχουσες παγκόσμιες δομές «μπορεί να μας αναγκάσει να δράσουμε γρηγορότερα αντικαθιστώντας αποτυχημένους θεσμούς, διαδικασίες και κανόνες με νέους που ταιριάζουν καλύτερα στις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες», δηλαδή όπως οι ίδιοι και οι ελίτ που αντιπροσωπεύουν θεωρούν την αντικατάσταση των κανόνων (εθνικές νομοθεσίες) και των διαδικασιών.
Έτσι επιθυμούν παγκόσμιο μετασχηματισμό όπου τα συστήματα και η εποχή του αλγορίθμου θα υπερισχύσουν των πολιτικών θεσμών.
Ένα πράγμα που οι συγγραφείς αναφέρουν με απόλυτη σαφήνεια είναι ότι ποτέ μπορεί ο κόσμος δεν θα επιστρέψει στο φυσιολογικό. Ή ακόμα καλύτερα, δεν θα αφεθούν να επιστρέψει στο φυσιολογικό.
Η άποψή τους είναι ότι πριν από την εμφάνιση του Covid-19, επικράτησε μια «ψευδαίσθηση κανονικότητας».
Η κατάσταση τώρα είναι ότι ο ιός «σηματοδοτεί ένα θεμελιώδες σημείο καμπής στην παγκόσμια πορεία μας». Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα «μεγέθυνε τα ρήγματα που πλήττουν τις οικονομίες και τις κοινωνίες μας».
Λες και δεν ήταν ήδη προφανές, οι συγγραφείς σπεύδουν να επιβεβαιώνουν στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου τους ότι το πρόγραμμα «Αειφόρου Ανάπτυξης» (“Sustainable Development”) της Ατζέντας 2030 του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είναι συνυφασμένο με το “Great Reset”. Αυτό είναι προφανές κατά τη μελέτη της μονάδας Στρατηγικής Νοημοσύνης του WEF. Η αειφόρος ανάπτυξη και η μεγάλη επαναφορά συμβαδίζουν.
Για να εφαρμοστεί επιτυχώς η Agenda 2030, οι Schwab και Malleret προσφέρουν μια εναλλακτική λύση για το ενδεχόμενο να μην μπορέσουν να συνεργαστούν οι χώρες. Όπως μπορείτε να περιμένετε, περιστρέφεται γύρω από τη “συνεργασία” και τη “κοινή δράση”.
Στα μάτια τους, χωρίς αυτά δεν μπορεί να σημειωθεί καμία πρόοδος. Ο Covid-19 προσφέρει την ευκαιρία να «ενσωματώσει μεγαλύτερη κοινωνική ισότητα και βιωσιμότητα στην ανάκαμψη». Και, ουσιαστικά, αυτό «θα επιταχύνει και όχι θα καθυστερήσει την πρόοδο προς τους στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης του 2030».
Αλλά δεν τελειώνει απλώς με την πλήρη εφαρμογή της Ατζέντας 2030. Οι Schwab και Malleret θέλουν να προχωρήσουν περαιτέρω. Ο στόχος τους είναι ότι η ανοιχτή έκθεση των αδυναμιών στις υπάρχουσες παγκόσμιες δομές «μπορεί να μας αναγκάσει να δράσουμε γρηγορότερα αντικαθιστώντας αποτυχημένους θεσμούς, διαδικασίες και κανόνες με νέους που ταιριάζουν καλύτερα στις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες».
Για να ενισχύσουν τη σημασία αυτής της δήλωσης, οι συγγραφείς δηλώνουν ότι αυτό και μόνο είναι η ουσία της Μεγάλης Επανεκκίνησης. Αυτό που φαίνεται να αναζητούν είναι ο παγκόσμιος μετασχηματισμός όπου τα συστήματα και η εποχή του αλγορίθμου υπερισχύουν των πολιτικών θεσμών.