Οποιοσδήποτε στοιχειωδώς νοήμων πολίτης παρακολουθούσε την επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα ήξερε πολύ καλά πως είμαστε ένα καζάνι που βράζει, και πως το καπάκι είναι έτοιμο να εκτιναχθεί.

Το είχα γράψει ακόμη κι εγώ ο ποταπός εδώ μέσα, πως δηλαδή επίκειται νέος Δεκέμβρης του 2008, νέος «διχασμός», αν τυχόν πεθάνει ο Κουφοντίνας.

Τελικά ο Κουφοντίνας δεν πέθανε, και αντί η κυβέρνηση να ανακουφιστεί, και να κάνει την πάπια μέχρι να περάσει λίγος καιρός και να ξεχαστεί η όλη υπόθεση, και να ξεθυμάνει η όποια (κατευθυνόμενη) οργή, κάνει το αντίθετο.

Με τους χειρισμούς της η κυβέρνηση έχασε τη μοναδική ευκαιρία να εκτονώσει την εκρηκτική κατάσταση και να επιστρέψουμε στα συνήθη καθημερινά προβλήματα, που ούτως ή άλλως είναι από μόνα τους σούπερ αγχωτικά.

Και όχι μόνο δεν προσπάθησε να εκτονώσει την κατάσταση, αλλά έριξε και λάδι στη φωτιά.

Αναφέρομαι στον «αναίτιο» ξυλοδαρμό του νεαρού στην πλατεία Ν. Σμύρνης από αστυνομικούς της ΔΙΑΣ.

Εκεί, αντί η κυβέρνηση να κρατήσει χαμηλά τη μπάλα, να καταδικάσει την «μεμονωμένη» αυτή περίπτωση αστυνομικής βίας (όπως έκαναν ακόμη και οι συνδικαλιστές των αστυνομικών), να δηλώσει πως θα γίνει ΕΔΕ, θα τιμωρηθούν οι ένοχοι μπλα μπλα μπλα… τι έκανε;

Σκαρφάλωσε στα κάγκελα.

Έδωσε γραμμή τόσο στα κυβερνητικά στελέχη όσο και στους βουλευτές της, αλλά και τα τρολ των κοινωνικών δικτύων, να κλιμακώσουν, επαναλαμβάνοντας διάφορα φληναφήματα για το πως ο εν λόγω ήταν μέλος ακροαριστερής κίνησης, για το πώς είχε προσαχθεί πρόσφατα για επεισόδια, και τέλος για το πώς προσπάθησε να κλέψει το υπηρεσιακό πιστόλι του αστυνομικού που για αυτό τον έδειρε…

Λες και όλα αυτά, αν όντως ισχύουν, δικαιολογούν τον «αναδρομικό» ξυλοδαρμό του από αστυνομικούς (τα περί κλεψίματος του όπλου είναι αστεία από μόνα τους).

Των οποίων αστυνομικών ο ρόλος (σε όλο τον πλανήτη) είναι να συλλαμβάνουν, και όχι να αποδίδουν τη δική τους προσωπική δικαιοσύνη.

Και όλα αυτά, να τα επαναλαμβάνουν οι κυβερνητικοί και οι λιβανιστές τους, την ώρα που υπήρχαν ξεκάθαρα βίντεο του ξυλοδαρμού, και μαρτυρίες παρευρισκομένων.

Με αποκορύφωμα τον (εξαφανισμένο εδώ και καιρό) βουλευτή Κυρανάκη να δίνει τα προσωπικά στοιχεία του δαρμένου στον αέρα…

Ή αυτό είναι πολιτική αφέλεια, ή εκτέλεση άνωθεν εντολής, προκειμένου να εξιλεωθεί για προηγούμενες «κουτσουκέλες» και να ξαναμπεί στον έμπιστο κύκλο των παρατρεχάμενων του Μαξίμου.

Εν ολίγοις, η κυβέρνηση έκανε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που έπρεπε.

Αγνοώντας ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.

Ή μήπως δεν μιλάμε για άγνοια;

Σαν να ήθελε να συμβούν όλα αυτά που συνέβησαν στη συνέχεια.

Όμως γιατί;

Ίσως για τον ίδιο λόγο που επί εβδομάδες όλοι ασχολούμασταν με την Λιγναδιάδα, την ώρα που στη Βουλή (διά τηλεδιασκέψεων) περνούσαν διάφοροι νόμοι προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων, όπως γίνεται ανελλιπώς εδώ και πολλούς μήνες.

Ποιος θα ασχοληθεί;

Η ανυπόληπτη αντιπολίτευση; Ή μήπως ο κοσμάκης που ήταν καθηλωμένος στις τηλεοράσεις του ρουφώντας σκάνδαλα σεξουαλικής φύσης;

Έτσι λοιπόν και τώρα, με την πανδημία να μην λέει να κοπάσει, το αντίθετο μάλιστα παρά τα αυστηρά μέτρα… και με το κρύο να έχει υποχωρήσει…

Με τα νοσοκομεία να είναι πέραν των ορίων τους, αν όχι διαλυμένα…

Με την οικονομία ένα βήμα πριν από την πλήρη κατάρρευση…

Με τα εθνικά μας ζητήματα στον αέρα…

Με την κοινωνία να σιγοβράζει λόγω οικονομικής ανέχειας και παρατεταμένου εγκλεισμού…

Με την ό,τι να ‘ναι νεολαία εγκλωβισμένη σε τέσσερις τοίχους και κολλημένη σε οθόνες…

Με τον καιρό να καλυτερεύει, και τον μέσο πολίτη, όσο νομοταγής ή φοβισμένος κι αν είναι, να θέλει να βγει έξω να πάρει τον αέρα του…

Με τους εμβολιασμούς να μην προχωράνε όπως έλπιζαν κάποιοι…

Με τα ΜΜΕ να έχουν φάει την πρώτη δόση της λίστας Πέτσα, και να αρχίζουν να λένε μερικές αλήθειες εδώ κι εκεί, εκβιάζοντας εμμέσως για τη δεύτερη…

Με την κυβέρνηση ανίκανη να μπορεί να αντιμετωπίσει χιονιάδες και σεισμούς…

Με όλα αυτά θέλει πολύ για να γίνει το κακό, και η κυβέρνηση των αρίστων να χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία της;

Θέλει πολύ για να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι ότι με γόνους που έχουν δική τους προσωπική ατζέντα η χώρα δεν βλέπει χαΐρι;

Οπότε τι κάνεις, αν είσαι στο Μαξίμου, με σύνδρομο Λουδοβίκου, και έχεις διαβάσει έστω και επιδερμικά λίγο Μακιαβέλι;

Τρέφεις με καύσιμο την κουφόβραση, τα ρίχνεις όλα στον απαξιωμένο αντίπαλο Αλέξη (ανασταίνοντάς τον) που όρθιος σου είναι πιο χρήσιμος απ’ ότι στα τέσσερα, και παράλληλα συσπειρώνεις τις μερίδες εκείνες των ψηφοφόρων σου που επιζητούν πάση θυσία το νόμο και την τάξη, και που σε ψήφισαν νομίζοντας πως αυτό θέλεις κι εσύ (κούνια που τους κούναγε).

Και στη συνέχεια έχεις αυτά που έχεις, και που όλοι είδαμε χθες βράδυ στην πλατεία της Ν. Σμύρνης.

Έναν νέο διχασμό δηλαδή.

Βούτυρο στο ψωμί σου, για να περνάνε οι μέρες, να συνεχίζεις τα «περίεργα» νομοθετήματα, να ξεχνάει ο κόσμος τα καίρια προβλήματα, να οργανώνεται το κομματικό μαντρί, να συντάσσονται μαζί σου οι «νοικοκυραίοι» ψηφοφόροι που έχουν κοντή μνήμη και ελλιπή ενημέρωση, να έρθει το καλοκαίρι με κάποιον τουρισμό, με ανοικτά ταβερνάκια και καφέ, και με αρκετό ποσοστό εμβολιασμένων, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια επίπλαστη κανονικότητα, και να πας «νικητής» σε εκλογές κατά τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, για να προλάβεις τα χειρότερα που έρχονται όταν ξαναθεριέψει ο ιός, κι όταν τελειώσουν τα χρήματα ενίσχυσης από την ΕΕ.

Αυτό βλέπω εγώ, η τελευταία τρύπα του ζουρνά, που όμως γνωρίζω γράμματα, παρακολουθώντας καθημερινά την πολιτική ειδησεογραφία.

Όχι ότι το Μαξίμου έχει περισσότερες πληροφορίες από μένα.

Έχει όσες έχει και ο μέσος πολίτης με αντίληψη, συν βεβαίως το γεγονός ότι έχει και την πρωτοβουλία των κινήσεων, καθορίζοντας την εκάστοτε ατζέντα, πίσω από την οποία συρόμαστε όλοι οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί.

Το μόνο πολύτιμο εργαλείο που διαθέτει, και που δεν μπορούμε να ξέρουμε εμείς οι υπόλοιποι, είναι τα πραγματικά στοιχεία των γνήσιων δημοσκοπήσεων που κάνει καθημερινά, και που σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται.

Πάντως, αν τα παραπάνω τα συνδυάσει κανείς με κάτι μυστήριες πρόσφατες παραιτήσεις προέδρων Οργανισμών (π.χ. ΟΠΕΚΕΠΕ, κ.ά), εύκολα μπορεί να συνάγει ότι μάλλον πάμε σε εκλογές κατά το φθινόπωρο, εκτός κι αν μεσολαβήσει κάτι το αστάθμητο που χαλάσει αυτά τα σχέδια του Κυριάκου…

ΥΓ- Που ήταν χθες βράδυ η περίφημη νέα ΟΔΟΣ, το άοπλο εκείνο αστυνομικό σώμα με τις φαντεζί στολές που είναι ειδικά εκπαιδευμένο για να ελέγχει πορείες και διαδηλώσεις;

Που ήταν οι ειδικοί ψυχολόγοι-διαπραγματευτές της αστυνομίας να συνεννοηθούν με το πλήθος ώστε να μην πάμε σε έκτροπα;

Που ήταν οι ντουντούκες με τα περίφημα μαγνητοφωνημένα συνθήματα του στυλ «παρακαλούμε απομακρυνθείτε… κλπ»;

Που ήταν όλα αυτά τα πολυδιαφημισμένα νέα μέτρα για πορείες και συγκεντρώσεις που μας έλεγε ο υπουργός;

Αντ’ αυτών είδαμε μια από τα ίδια. Πάνοπλους θωρακισμένους αστυνομικούς πάνω σε… μοτοποδήλατα(!!!) και μπόλικες διμοιρίες ΜΑΤ (που είναι παντός καιρού και πάσης κυβέρνησης).

Εν τω μεταξύ αυτό που έπαθε ο άτυχος αστυνομικός χθες βράδυ, από τον όχλο των ντόπιων Μάου Μάου που τον ξεμονάχιασε, δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που θα πάθουν οι νέοι ταλαίπωροι (άοπλοι) αστυνομικοί των ΑΕΙ, αν τυχόν και τους στείλουν για υπΕρεσία στο στόμα του λύκου.

ΥΓ2- Και μιας και το θυμήθηκα. Άκουσα χθες κάτι υπουργικές εξαγγελίες για το άνοιγμα του τουρισμού με ράπιντ τεστ των αφιχθέντων κλπ.

Με το κλου να είναι ότι αν τυχόν κάποιος τουρίστας κολλήσει τον ιό στη χώρα μας, θα του παρέχεται δωρεάν υγειονομική φροντίδα… ταρατατζούμ… στο θωρακισμένο εθνικό σύστημα υγείας μας!!!!!

Αυτό, που σύμφωνα με τα ΜΜΕ και τους ειδικούς έχει ήδη καταρρεύσει, και αυτό που χθες βράδυ έκανε 45 ολόκληρα λεπτά να στείλει ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ για να παραλάβει τον τραυματισμένο αστυνομικό.