Στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου πιθανολογείται μια συνάντηση Μητσοτάκη – Μπάιντεν αλλά και Μητσοτάκη – Ερντογάν. Ετοιμάζεται ο τρόπος για να σχεδιαστεί η μοιρασιά του Αιγαίου, ή «προ-ιεραρχούνται» τα βήματα προσέγγισης και το σερβίρισμα της συμφωνίας.
Παράλληλα αργά αλλά σταθερά μπαίνουμε στην επικύρωση των μνημονίων συνεργασίας με τα Σκόπια. Όχι ότι δεν περιμέναμε αυτό να συμβεί από τον κ. Μητσοτάκη, αλλά ίσως κάποιοι με την ανοιχτή ανωριμότητα του πολιτικού ενστίκτου τους πίστευαν τις πατριωτικές κορώνες που έβγαζε κατά καιρούς για την ονομασία των Σκοπίων ο κ. Μητσοτάκης.
Παράλληλα ο κ. Μητσοτάκης θα βάλει θέμα κομματικής πειθαρχίας γι’ όσους δεν θα συναινέσουν στην ψήφιση των μνημονίων συνεργασίας με τα Σκόπια. Θα δούμε άραγε κραδασμούς στην απόλυτη και επιβεβλημένη νάρκωση που τόσο αυτάρεσκα έχει εγκαταστήσει ο κ. Μητσοτάκης στο κόμμα του;
Όμως οι ολοποιητές των πολιτικών κάστρων, μας στήνουν συναντήσεις. Είναι η σκηνοθεσία του αναπόφευκτου που πετυχαίνει χάρη σε βολικούς και σε στρατευμένους. Και τέτοιοι είναι πολλοί στην πολιτική. Ο κ. Μητσοτάκης έχει τον ίδιο παραγωγό και τον ίδιο σκηνοθέτη που είχε και ο κ. Τσίπρας. Έτσι η Συμφωνία των Πρεσπών ως έτοιμη προσαρμοσμένη συμφωνία θα πρέπει να εκτελεστεί μέχρι τελευταίας κεραίας.
Εξάλλου ο κ. Μητσοτάκης ανέλαβε να ξεπλύνει ένα μέρος του ΣΥΡΙΖΑ (βλέπετε τις ανοιχτές υποθέσεις με το Μάτι και τις τηλεοπτικές άδειες και πως εκείνες πάνε για κλείσιμο) για να συγκυβερνήσουν ως «καθαροί» και να διαπραγματευτούν τις μοιρασιές στο Αιγαίο. Υπάρχει πάντα ένας οδηγός από τη Συμφωνία των Πρεσπών που θα ξαναχρησιμοποιηθεί.
Το ίδιο δε συνέβη και με τη θεραπευτική κάνναβη.Ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης υποστήριξε ότι η στάση που είχε κρατήσει το 2018 η ΝΔ ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταψηφίζοντας τον ν. 4523, ήταν λάθος και αναγνώρισε πως η νομοθεσία του 2018, ήταν πρωτοποριακή.
Μάλιστα με τενεκεδένιους μονότονους παιάνες ανέφερε, πως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τη θετική συμβολή που είχε ο Νίκος Καρανίκας, σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, για την προσπάθεια του να νομοθετηθεί η φαρμακευτική κάνναβη και να ανοίξουν οι δρόμοι στην ελληνική αγορά.
Και εδώ πάλι τα αφεντικά πρόσταξαν τους μανδαρίνους και τους μεγαλόσχημους καλαμαράδες να στήσουν την παράσταση, έτσι όπως η προηγούμενη κυβέρνηση την είχε οργανώσει. Λέει ο ποιητής κάπου: «Εδώ πουλάμε κύριοι ότι θέλετε/το Δία, τον Ερμή, την Αφροδίτη/κι άλλους Θεούς σε κίβδηλα/αγάλματα που μέσα κρύβουν/γνήσιο χασίσι, που το λεν Ελλάδα/κι σ’ όλη τη Γη (όταν το φουμάρεις) σε Ιερουσαλήμ και Νέα Υόρκη αλλάζει τον καθένα μας σε Ιούδα κι Αστροναύτη)/Εδώ πουλάμε κύριοι ότι θέλετε….»(Θεόδωρος Σκούρδης).
Πουλάμε γιατί είμαστε τζογαδόροι, πουλάμε γιατί ανθίζουμε προς χάρη της ζητιανιάς μας, πουλάμε μέσα στη συνωμοσία της σιωπής μας. Έτσι μάθαμε να γράφουμε την ιστορία μας στη σκηνή της κοροϊδίας ως χαμαιλέοντες προπαγανδιστές. Και οι πολιτικοί γελωτοποιοί των καιρών μας, με ενατενίσεις ανοησίας κηδεύουν μεγαλόπρεπα ό,τι εκφράζει αλήθεια.
Βλέπετε η κοροϊδία ταξιδεύει με το ίδιο τρένο της εξουσίας πάντα. Το τσίρκο της πολιτικής είναι καλό στις παραστάσεις όσο ακόμα κόβει εισιτήρια, δηλαδή όσο ψηφίζεται.
Και μέσα σ’ αυτό το πολιτικό θέατρο με τους θολωμένους ορίζοντες, ο κ. Μητσοτάκης αντί να κτίσει όπως υποσχόταν ένα τοίχο ανοσίας της αγέλης με τα εμβόλια κατά της πανδημίας, κτίζει με τη βοήθεια των ιατρογνωμόνων μια λογική της αγέλης, όπως λέμε όταν αναφερόμαστε στα παραγωγικά επιχειρήματα της πλάνης.
Μπροστά στην τουριστική επιτυχία που ονειρεύεται με το «πράσινο διαβατήριο», θα κάνει για ακόμη φορά όπως και πέρσι το ίδιο λάθος, δηλαδή, εισαγωγή κορωνοϊού. Και πιο συγκεκριμένα εισαγωγή μεταλλάξεων του ιού, δεδομένου ότι οι μεταλλάξεις ξεπερνούν τα εμβόλια.
Όμως μας υψώνει με μπόλικο αυταρχισμό το δείκτη του χεριού του μιλώντας πάλι για προσωπική ευθύνη των πολιτών γνωρίζοντας ότι η προσωπική ευθύνη έτσι όπως κηρυγματικά διατυμπανίζεται από τον κ. Μητσοτάκη διευθετείται στο ανοιχτό κύκλωμα του ψυχαναγκασμού και του εγκλεισμού.
Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να δημιουργήσει παραδεδεγμένες απόψεις της νέας εποχής που κλείνουν μέσα τους μιλιταριστικές αρχές έτσι όπως σήμερα εκείνες μεταλλάχθηκαν σε βιοϊατρικές δανικές ευφυΐες. Αυτή είναι η πανούκλα του μετα-ανθρωπισμού η βαρβαρότητα που κρύβεται δήθεν σε μια ανώτερη καλλιέργεια, στο ελιξίριο της μακροχρόνιας υποταγής, και στο αλάθητο των αυτο-αναπαραγώμενων ευγονικών. Αλλά όπως θα έλεγε και ο Άρθουρ Καίσλερ, «τίποτα δεν είναι πιο θλιβερό από το θάνατο μιας ψευδαίσθησης».