Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, παραμένοντας πιστή στο δυστοπικό της όραμα για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, προχωρά ακάθεκτη στην ψηφιοποίηση κάθε οικονομικής συναλλαγής των πολιτών με το κράτος.

Από την πρώτη στιγμή διατυπώσαμε την έντονη διαφωνία μας στην υλοποίηση του κυβερνητικού σχεδιασμού σχετικά με την μετάβαση της οικονομικής δραστηριότητας των πολιτών στο νέο περιβάλλον ψηφιακής οικονομίας που θα οδηγήσει βαθμιαία στην μονομερή επιβολή ενός δεσμευτικού μοντέλου ψηφιακής διακυβέρνησης.

Σύμφωνα με αυτό, οι πολίτες θα εξαναγκάζονται να καταχωρίζουν διαρκώς τα προσωπικά, οικονομικά, περιουσιακά και τραπεζικά τους στοιχεία σε μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, με αποτέλεσμα η ψηφιακή τους παρακολούθηση να αποτελεί μια ανηλεή καθημερινότητα1.

Στο πλαίσιο της προώθησης του προγράμματος «Ψηφιακή Ελλάδα», η κυβέρνηση ευρισκόμενη σε πραγματικό «ψηφιακό παροξυσμό» προαναγγέλλει (ολοκληρώνοντας άραγε την τριλογία;) ένα ακόμη «ενισχυτικό μέτρο στήριξης της οικονομίας», που το ονόμασε «Market Pass» προκειμένου οι εκπαιδευμένοι πολίτες να αντιληφθούν αμέσως ότι συνδέεται με τις αγορές τους σε καταστήματα τροφίμων. (Κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαν υλοποιηθεί αντίστοιχα «οικονομικά πακέτα στήριξης», όπως το «Fuel Pass» και το «Power Pass»).

Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, το «Market Pass» θα έχει χρονική διάρκεια μόλις έξι μηνών, δηλ. πρόκειται να ισχύσει από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Ιούλιο του 2023.

Με την τελευταία έμπνευση του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, το κράτος αντί να αναλάβει μία σοβαρή πρωτοβουλία οικονομικής στήριξης των νοικοκυριών (π.χ. σημαντική μείωση του Φ.Π.Α. στα βασικά καταναλωτικά αγαθά) έκρινε σκόπιμο –για λόγους προεκλογικής στρατηγικής– να επιχορηγήσει το 10% των αγορών σε σούπερ μάρκετ και σε άλλες συναφείς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο λιανικό εμπόριο τροφίμων.

Ζώντας την αποθέωση του πατερναλιστικού κράτους το οποίο προκαθορίζει (με εντελώς άγνωστα κριτήρια) για λογαριασμό του βρεφοποιημένου πολίτη το ανώτατο ύψος των δαπανών σε καταστήματα λιανικού εμπορίου τροφίμων, επιδοτεί εν συνεχεία μόλις το 10% της μηνιαίας προϋπολογισμένης δαπάνης. Επομένως προβαίνει σε μια αυθαίρετη, καταχρηστική και μαζική κατηγοριοποίηση των διατροφικών αναγκών των πολιτών, αδιαφορώντας για τα εξατομικευμένα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης.

Η ανάλγητη κυβερνητική εξουσία επιχειρεί να εθίσει τον ανυποψίαστο και αφελή πολίτη σε ένα νέο περιβάλλον ψηφιακής επιτήρησης και ελέγχου. Για να αποσπάσει την συναίνεσή του, χρησιμοποιεί ως δέλεαρ την κρατική ενίσχυση ενός ελάχιστου κόστους μηνιαίας διατροφής.

Το ψηφιακό ολοκληρωτικό κράτος μετεξελίσσεται σε «προστάτη και ρυθμιστή» του κοινωνικού δικαιώματος των πολιτών στην αυτοδιαχείριση των οικονομικών τους πόρων, καθώς τους υπαγορεύει τον τρόπο διάθεσης του ατομικού και οικογενειακού εισοδήματος, υπονομεύοντας την (συνταγματικώς προστατευμένη) οικονομική τους ελευθερία.

Συνεπώς η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, υποτιμώντας την νοημοσύνη του ελληνικού λαού και εκμεταλλευόμενη την οικονομική του ανέχεια, έχει πλέον αποθρασυνθεί ασκώντας ανεπίτρεπτο έλεγχο και επιβάλλοντας κατά την ανέλεγκτη κρίση της ανώτατο όριο αγορών στα καταστήματα του λιανεμπορίου τροφίμων.

Επομένως, κρίνεται πολύ πιθανό ο δύσμοιρος και χειραγωγούμενος πολίτης, λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα τα ελάχιστα ευρώ κρατικής ελεημοσύνης και για περιορισμένο χρονικό διάστημα μόλις έξι μηνών, να συναινέσει στην καταχώριση των προσωπικών και οικογενειακών του στοιχείων σε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα δεδομένων (την οποία ο Ρουμάνος γέροντας Ιουστίνος Πίρβου είχε χαρακτηρίσει ως «ηλεκτρονική σκλαβιά» και «ύστατο ζυγό» που επιβάλλεται στον άνθρωπο με σκοπό τον απόλυτο έλεγχό του2), εκπέμποντας ευδιάκριτο σήμα κοινωνικής συμμόρφωσης και εκούσιου εγκλεισμού στην αόρατη ψηφιακή του φυλακή.

Τα ευρώ-ψίχουλα θα πιστώνονται σε μια άυλη ψηφιακή χρεωστική κάρτα που θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά σε καταστήματα λιανικού εμπορίου τροφίμων η οποία αξιοποιείται (μαζί με τις άλλες αντίστοιχες κάρτες) εν είδει χρηματοπιστωτικού εργαλείου ψηφιακής εξοικείωσης των πολιτών, με σκοπό την ταχύτερη εισαγωγή τους στην εφιαλτική αχρήματη κοινωνία.

Οι πολίτες οφείλουν να κατανοήσουν ότι τα πολυδιαφημιζόμενα κυβερνητικά προγράμματα «Market Pass», «Fuel Pass» κ.λ.π. δεν έχουν ως στόχο την ανακούφιση των οικονομικά ασθενεστέρων, δηλ. δεν προορίζονται στην βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών ζωής των ανθρώπων, αλλά αποσκοπούν να εγκλωβίσουν το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησής τους στην τυραννία ενός τεχνοκρατικού και ψηφιακά προηγμένου κράτους.  

Κάτω από το αδιάφορο και κουρασμένο βλέμμα της κοινωνίας, το κράτος μετασχηματίζεται στον Μεγάλο Ψηφιακό Αδελφό που θα παρακολουθεί, θα ελέγχει και θα καταγράφει τις διατροφικές και καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών, εφοδιάζοντας τις υπολογιστικές μηχανές τεχνητής νοημοσύνης με άπειρα δεδομένα.

Συνεπώς, οι πολίτες καλούνται με αίσθημα ευθύνης να περιφρουρήσουν την ασφάλεια της προσωπικής τους ζωής από κάθε αθέμιτη και αδιάκριτη παρακολούθηση, απορρίπτοντας την «οικονομική απλοχεριά» της κυβέρνησης και διεκδικώντας αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.

Αξίζει να τονιστεί ότι η κυβέρνηση, καθιερώνοντας –με το πρόσχημα της ενίσχυσης των οικονομικά ευάλωτων νοικοκυριών– τις άυλες ψηφιακές κάρτες, ενθαρρύνει τους πολίτες να αποκτήσουν «ψηφιακή κουλτούρα» και να υιοθετήσουν ένα ψυχρό, απρόσωπο και αποστασιοποιημένο μοντέλο οικονομικής συναλλαγής, το οποίο, αν τελικώς επικρατήσει, θα εκμηδενίσει την κοινωνική αλληλεπίδραση και θα υπαγάγει κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά στον απόλυτο έλεγχο του κράτους.

Σύμφωνα με τους δόλιους και ύπουλους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, η ψηφιακή χρεωστική κάρτα αναδεικνύεται σε κομβικής σημασίας μηχανισμό χειραγώγησης των οικονομικά εξαθλιωμένων μαζών, προκειμένου να αποδεχθούν ευκολότερα και αδιαμαρτύρητα στο άμεσο μέλλον την ψηφιακή τους ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων και το ψηφιακό πορτοφόλι!

Δυστυχώς, η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας των πολιτών (εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι) θα επιλέξουν να θυσιάσουν στον βωμό της εξευτελιστικής κρατικής οικονομικής ενίσχυσης –δηλ. θα απεμπολήσουν στην κυριολεξία αντί ενός «πινακίου φακής»– το υπέρτερο αγαθό της προστασίας του ιδιωτικού απορρήτου και την ασφάλεια της προσωπικής τους ζωής, προτιμώντας να υπαχθούν οι ίδιοι και τα παιδιά τους σε ένα μόνιμο καθεστώς ψηφιακής υποδούλωσης και επιτήρησης.

Συνεπώς, και οι ίδιοι οι πολίτες, αδιαφορώντας για το μέλλον των παιδιών τους και έχοντας φιμώσει προ πολλού την φωνή της κοινωνικής τους συνείδησης, συμμετέχουν (έστω και ανεπίγνωστα) στην υλοποίηση του αντίχριστου νεοταξίτικου σχεδιασμού που αποσκοπεί στην εγκαθίδρυση ενός αδυσώπητου και απάνθρωπου συστήματος παγκόσμιου ψηφιακού ολοκληρωτισμού, το οποίο θα αστυνομεύει και θα καταπνίγει την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασής τους.