Ένας α-νόητος βλέπει σε έναν πίνακα του 1800
ένα αντικείμενο που μοιάζει με iphone,
για παράδειγμα ένα καθρεφτάκι.

Μετά κάνει έρευνα για να αποδείξει την μπαρούφα του
και βρίσκει και άλλα δεδομένα
τα οποία βοηθούν στο να το “αποδείξει” θεωρητικά.

Τέλος βρίσκει και ένα αφήγημα που μοιάζει
να έχει κάποια “λογική”.

Για παράδειγμα “υπήρχαν iphones” και πριν αιώνες
η τεχνολογία κάνει κύκλους.

Και το ποστάρει στα social media.

Τσιμπάνε κάποιοι το δόλωμα
και ο αλγόριθμος κάνει τα υπόλοιπα.

Θα το δείξει σε κάθε “υποψήφιο θύμα” που πιστεύει
σε “περίεργα” και η μπαρούφα γίνεται viral.

Ε για να το πιστεύει και η Κουτσή Μαρία θα έχει βάση…

Και το θέμα είναι πως αν προσέξει κανείς αρκετά,
το 90% εκεί έξω, είναι τέτοιες μπαρούφες
και το 90% του κόσμου, απλά τις μεταδίδει σαν “ι-ούς”.

Διότι φαίνεται πως έχουμε “ανάγκη” να τις ακούμε.

Γουστάρουμε κοτσομπολιό, “καθρεφτάκια” και περίεργα
για να καλύψουμε την μονότονη καθημερινότητα μας.

Μισούμε τη “σκέψη” και τη “μοναξιά”.

Μισούμε την ουσία.

Τα θέλουμε όλα “εύκολα” μέσα σε ένα μικρό “καθρεφτάκι”
φτιαγμένο να μας μεγεθύνει το “εγώ”.

Και το κοιτάμε για ώρες κάθε μέρα.

Και αυτό λέγεται “παρακμή”.

Δεν θα σου πω αν το καθρεφτάκι ήταν iphone,
αλλά ξέρω πως το iphone σίγουρα είναι καθρεφτάκι.

Ξέρω πως ο πίνακας με την κοπέλα στο λιβάδι ήταν προφητικός.