Οι ΗΠΑ ήθελαν πόλεμο και τώρα το πληρώνουν, αναφέρει η Gold Switzerland

Θέμα χρόνου θεωρεί την κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας, όσο και του δολαρίου, λόγω της οπλοποίησης του νομίσματος των ΗΠΑ, ο ελβετικός οίκος Gold Switzerland.
Όπως επισημαίνεται, η αποδολαριοποίηση είναι μια πραγματική τάση… ωστόσο εξίσου μεγάλη εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως η υποβάθμιση του αμερικανικού νομίσματος είναι σαν να γίνεται σκόπιμα.
Βέβαια, η λίστα με τα πράγματα που όλως τυχαίως δεν αντιμετωπίζονται για να αποκρυβούν άλλα είναι τεράστια.
Όπως έχει προαναφερθεί, η αποδολαριοποίηση είναι μια σταδιακή διαδικασία – δεν μπορεί να γίνει εν μια νυκτί.
Τα αίτιά της; Γνωστά και μη εξαιρετέα: η χρονίζουσα εξαγωγή του πληθωρισμού στο εξωτερικό (επί δικαίους και αδίκους τιμωρία) και η οπλοποίηση του δολαρίου ως παγκοσμίου και συναλλακτικού νομίσματος.
Είτε αγοράζετε είτε όχι το αφήγημα των δυτικών «μέσων» που κατηγοριοποιεί τον Putin ως Hitler 2.0 και τον Zelensky ως σύγχρονο George Washington, η οπλοποίηση του δολαρίου ΗΠΑ (και το πάγωμα των συναλλαγματικών αποθεμάτων) έχει αυξήσει τη δυσπιστία για το νόμισμα του θείου Sam και τα IOU του.
Αυτή η τάση επιβεβαιώνεται από το βαθύ ντάμπινγκ στα αμερικανικά ομόλογα καθ’ όλη τη διάρκεια του 2022 και την αναμφισβήτητη τάση μεταξύ των BRICS (και των 36 άλλων χωρών) να επιδιώκουν σκόπιμα διμερείς εμπορικές συμφωνίες και διακανονισμούς εκτός του δολαρίου.
Επιπλέον, με τη Σαουδική Αραβία να μιλάει με την Κίνα και το Ιράν, και με την Κίνα να μιλάει με το Μεξικό, τη Ρωσία και σχεδόν όλους τους άλλους, είναι αρκετά σαφές ότι η απομάκρυνση από το άλλοτε ιερό πετροδολάριο (το Πακιστάν τώρα αναζητά ρωσικό πετρέλαιο σε γιουάν) δεν είναι πλέον μόνο η φαντασία βολικά εξαφανισμένων ανθρώπων όπως ο Saddam Hussein ή ο Muammar Gaddafi…
Το πετροδολάριο απειλείται, όπως και η μακροπρόθεσμη ζήτηση για το δολάριο.

Το δολάριο ακόμη αντέχει…

Σύμφωνα με τη GoldSwitzerland, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το δολάριο είναι ακόμα πολύ ισχυρό, πολύ σημαντικό σε ζήτηση.
Σε τελική ανάλυση, το δολάριο εξακολουθεί να είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Πάνω από το 40% των παγκόσμιων χρεωστικών τίτλων εκφράζονται σε δολάρια ενώ πάνω από το 60% της δεξαμενής των παγκόσμιων νομισμάτων αποτελείται από δολάρια.
Επίσης, η λεγόμενη «θεωρία του milk-shake» δεν είναι εντελώς λανθασμένη.
Δηλαδή, η ζήτηση για δολάρια (και αμερικανικά ομόλογα) εντός του μπερδεμένου και μοχλευμένου ιστού των αμερικανικών αγορών παραγώγων και δολαρίων ευρώ οικοδομείται σε ένα σύστημα που θα χρειαστούν χρόνια (όχι μέρες) για να ξετυλιχτεί, να παράγει έσοδα ή να αντικατασταθεί, και αυτό σίγουρα θα γίνει».

Έρχεται η αλλαγή, ο πόνος και η ανοιχτή άρνηση…

Αλλά ας μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, λέει η GoldSwitzerland
Οι τελευταίες ημέρες του δολαρίου ως αξιόπιστου συστήματος πληρωμών ή διαμεσολαβητή εξουσίας ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας.
«Και ο καλύτερος τρόπος για να δείτε την αλήθεια αυτής της πραγματικότητας είναι να καταγράψετε τη συνεχώς διευρυνόμενη λίστα ψεμάτων από τα μεγάλα αγόρια και τους συνένοχους τους» επισημαίνει ο ελβετικός οίκος.
Στην αρχή, για παράδειγμα, οι οικονομολόγοι κατηγορούσαν την αποδολαριοποίηση και τις ενεργειακές συναλλαγές με γιουάν λόγω των ρωσικών κυρώσεων.
Στη συνέχεια, οι οικονομολόγοι είπαν ότι η αποδολαριοποίηση είναι απλώς το αποτέλεσμα των Αναδυόμενων Αγορών (EM) που εξαντλούν (στην πραγματικότητα κάνουν σκόπιμα ντάμπινγκ) τα αποθεματικά τους σε δολάρια ΗΠΑ.
Δυτικοί «ειδικοί» προσπαθούν να πείσουν τους εαυτούς τους και τον υπόλοιπο κόσμο ότι τα έθνη των αναδυόμενων αγορών θα εκραγούν – εκτός αν τελικά αποκτήσουν περισσότερα αμερικανικά ομόλογα και δολάρια, για να αγοράσουν ενέργεια.
Αυτό που αυτοί οι ειδικοί δεν βλέπουν (ή λένε), ωστόσο, είναι ότι πολλές από αυτές τις χώρες έχουν ήδη αρχίσει να αγοράζουν αυτήν την ενέργεια εκτός της ομπρέλας του δολαρίου…
Ως εκ τούτου, η αποδολαριοποίηση στις παγκόσμιες αγορές εμπορευμάτων συμβαίνει ήδη, και θα επιταχυνθεί.
Η Δύση ήδη χάνει…

Τα γεγονότα

Όσο για τη λίστα των εθνών, τόσο μεγάλων όσο και μικρών, που αποδολαριοποιούνται…
Απλά σκεφτείτε, καλά… Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Πακιστάν, Γκάνα, Βολιβία…
Ακόμη και ο μεγαλύτερος παραγωγός χαρτοπολτού σκληρού ξύλου στον κόσμο, η Suzano SA, βρίσκεται σε συνομιλίες με την Κίνα για να συναλλαχθεί με γιούαν.
Αυτή η μετάβαση από το εργαλειοποιημένο δολάριο στο γιουάν δεν είναι μια απεγνωσμένη πράξη εντυπωσιασμού των μισούντων τα fiat, αλλά τα σκληρά μαθηματικά πραγματικών γεγονότων και δεδομένων, τα οποία το παρακάτω διάγραμμα του Δείκτη Παγκοσμιοποίησης Renminbi (αύξηση 26% το 2022) καθιστά πολύ σαφές…
Η αναμφισβήτητη τάση και η άνοδος (που δεν είναι ίδια με την «ηγεμονία») του γιουάν σίγουρα δεν είναι καλά νέα για το fiat-all-too-fiat USD, το οποίο είναι όλο και λιγότερο το πιο όμορφο κορίτσι στον χορό.

Καθώς η εμπιστοσύνη/ζήτηση στο δολάριο υποχωρεί, το ίδιο συμβαίνει και με την αγοραστική του δύναμη, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί η Κίνα, την ίδια στιγμή που αυξάνεται η εμπορική της δύναμη, αυξάνει ταυτόχρονα τα αποθέματά της σε χρυσό.
Γιατί η αργή στείρωση του νομίσματος fiat του θείου Σαμ συμβαίνει.

Νομισματικός πόλεμος

Η επιλογή ενός νομισματικού πολέμου αντί ενός ενεργειακού πολέμου ενάντια στη Ρωσία (τον μεγαλύτερο εξαγωγέα εμπορευμάτων στον κόσμο και μια πυρηνική δύναμη στο κρεβάτι με την Κίνα, τον μεγαλύτερο εργοστάσιο στον κόσμο και μια πυρηνική ενέργεια) μπορεί να ήταν κακή ιδέα.
Σύμφωνα με την Gold Switzerland, ήταν κακή ιδέα γιατί οι ΗΠΑ δεν είχαν ως αντίπαλο το Ιράν ή τη Βενεζουέλα.
Η τρέχουσα κλίμακα έντασης είναι πολύ πιο επικίνδυνη και οι απώλειες που μπορούσαν να αποφευχθούν αν δεν είχε υπάρξει ο πόλεμο δι’ αντιπροσώπων της Δύσης (σε ουκρανικό έδαφος/ερείπια) δεν είναι μόνο στρατιώτες και πολίτες, αλλά και τα δολάρια.
Αυτό ήταν προβλέψιμο.
Ακόμη και ο Οbama το είχε προβλέψει το 2015:

Ήθελαν να παίξουν πόλεμο, και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι η απώλεια και των δύο.

Διαγράμματα φαντασίας…

Πολλοί αναλυτές, λέει η Gold Switzerland, επιμένουν πως η αμερικανική οικονομία παραμένει ανθεκτική…
Μάλιστα, χαρακτηριστικά αναφέρονται στον «Δείκτη Οικονομικής Έκπληξης των ΗΠΑ» του Bloomberg, ο οποίος παρουσιάζει μια ρόδινη εικόνα της οικονομίας των ΗΠΑ που αναπτύσσεται με ιδιαίτερα ταχύ ρυθμό.

Ωστόσο, ηθελημένα αγνοείται ο ελέφαντας στο δωμάτιο.

Βοηθά το Context

Ωστόσο, τα «αλλά» περισσεύουν… Γιατί;
Πρώτον, τα παραπάνω «καλά νέα» αγνοούν τον δείκτη χρέους/ΑΕΠ των ΗΠΑ (125%), τον δείκτη ελλειμμάτων/ΑΕΠ (8%) και τις κρατικές δαπάνες (στο 25% του ΑΕΠ).
Δεύτερον, οι δαπάνες της κυβέρνησης των ΗΠΑ (δηλαδή οι δαπάνες για το έλλειμμα) αυξάνονται κατά 30% για τους πέντε από τους τελευταίους επτά μήνες.
Τέτοια ποσοστά δαπανών σημειώθηκαν μόνο δύο φορές τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, συγκεκριμένα: 1) κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της υστερίας της COVID και 2) κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της Μεγάλης Χρηματοπιστωτικής Κρίσης του 2008.
Έτσι, παρά τα «καλά νέα» στα παραπάνω διαγράμματα, οι ειδήμονες αγνοούν το γεγονός ότι ο θείος Σαμ (και τα ακατάλληλα παιδιά του στη Βουλή των «αντιπροσώπων») ξοδεύουν σαν να βρίσκονται ήδη οι ΗΠΑ στη δίνη μιας οικονομικής καταιγίδας.
Και όμως δεν έχουμε δει καν την ύφεση να χτυπά επίσημα ή τις αγορές εργασίας να κινδυνεύουν, ΑΚΟΜΑ.
Φανταστείτε τι θα δαπανηθεί όταν πράγματα και επισήμως χειροτερέψουν.

Εκτός όρασης, έξω από το μυαλό (μας)…

Δυστυχώς, ωστόσο, πολύ λίγοι επενδυτές βλέπουν τη μεγαλύτερη εικόνα και τους περιπλανώμενους ελέφαντες.
Στο μεταξύ: 1) το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα θα παραγάγει περισσότερα κέρδη και θέσεις εργασίας εδώ και περισσότερα θύματα στο εξωτερικό.
2) Οι δαπάνες που συνδέονται με ελλείμματα θα κρατήσουν την ανεργία υπό έλεγχο (προς το παρόν) και το ΑΕΠ «σταθερό» έως ότου 3) τα ελλείμματα (και τα χρέη) προκαλέσουν καρκινικές μεταστάσεις μέσα σε ένα έθνος που βράζει σε χρέη και διασπάται από τις κατασκευασμένες πολιτικές ταυτότητας.

Σιγά σιγά, τότε όλα ταυτόχρονα

Και μέσα σε όλη αυτή την απόσπαση της προσοχής, τον διχασμό και την εσωτερική διαμάχη, η πραγματικότητα της σύγκρουσης των αυξανόμενων επιτοκίων σε πρωτόγνωρα επίπεδα χρέους θα συντρίψει όλες τα στίφη των Αμερικανών με τον ίδιο τρόπο που ο Hemingway περιέγραψε τη φτώχεια: «Σιγά-σιγά, και τότε όλα ταυτόχρονα».
Η διαταραχή που ακολουθεί δεν είναι ούτε διασκεδαστική ούτε όμορφη.
Και μόλις αρχίζει… καταλήγει η Gold Switzerland.