Η Δύση δεν αντιλαμβάνεται ότι ο Τούρκος ηγέτης τους εμπαίζει
Του Υπτχου (Ο) ε.α. Δημητρίου Δρόσου Μέλους ΔΣ/ΣΕΕΘΑ (MBA, MSc, MA, LLB, BSc)
Έχει αποδειχθεί περίτρανα πλέον, πως ότι λέει ο Recep Tayyip Erdoğan, το εννοεί. Κινείται βάσει μακροπρόθεσμης στρατηγικής, θέτοντας επιμέρους στόχους που σταδιακά τους υλοποιεί. Έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της αλαζονείας του. Στο εσωτερικό της χώρας του, έχει καταπνίξει κάθε διαφορετική φωνή που εναντιώνεται στον απολυταρχισμό του. Έχει φυλακίσει τον ηγέτη του φιλοκουρδικού κόμματος HDP τον Selahattin Demirtas, όπως και πλήθος άλλων Κούρδων ηγετών. Με πρόφαση το «πραξικόπημα» του 2017 το οποίο έπνιξε στο αίμα, φυλάκισε τους πολιτικούς του αντιπάλους, δηλαδή Γκιουλενιστές, Κεμαλιστές, φιλοδυτικούς αξιωματούχους. Στο εξωτερικό στράφηκε κατά των συμμάχων της Δύσης στον πόλεμο ενάντια στον ISIS δηλαδή τους Κούρδους, καταλαμβάνοντας εδάφη της Β. Συρίας και σφάζοντας στην κυριολεξία τις Κουρδικές πολιτοφυλακές (PYD/YPG) με τη βοήθεια τζιχαντιστικών οργανώσεων και Τουρκομάνων. Στο Β. Ιράκ επίσης παρεμβαίνει εξοντώνοντας με ανελέητους βομβαρδισμούς τους Κούρδους αντάρτες του ΡΚΚ και όσους Πεζμεργκά υποστηρίζουν το αντάρτικο.
Δυστυχώς η Δύση δεν αντιλαμβάνεται ότι ο Τούρκος ηγέτης τους εμπαίζει και οδηγεί τη χώρα του σε Ευρασιανικά μονοπάτια προσπαθώντας στο μεταξύ να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη και φυσικά να ανορθώσει κατ’ αυτόν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αξιοποιώντας την προσωπική σχέση που έχει αναπτύξει με τον Donald Trump, αποφεύγει τις Δυτικές κυρώσεις και αισθάνεται ισχυρός.
Ανάχωμα στα σχέδιά του Ερντογάν, στέκεται ο πρόεδρος Μακρόν της Γαλλίας, ο οποίος είναι ουσιαστικά μόνος του, καθόσον έχει αντιληφθεί πλήρως το σχεδιασμό του Erdoğan. Ο βομβαρδισμός της βάσης al-Watiya με κατά πάσα πιθανότητα Γαλλικά Rafale μετά την επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΑΜ στη Misrata, σημαίνει πολλά. Οι μόνες χώρες που διαθέτουν Rafale είναι η Αίγυπτος και η Γαλλία.
Στο πλαίσιο του απροκάλυπτου Τουρκικού επεκτατισμού δυστυχώς πρωταρχικό ρόλο κατέχουν η Ελλάδα και η Κύπρος. Πέρα από μία σειρά προκλητικών ενεργειών της Τουρκίας, τίποτε δεν συγκρίνεται με την τελευταία. Η απόφαση για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας από μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε τζαμί, αν και αφορά όλο τον πολιτισμένο και Χριστιανικό κόσμο, πρωτίστως αφορά τη χώρα μας. Δυστυχώς το κάστρο του Χριστιανισμού και Ελληνισμού, που ήταν παράλληλα και Οικουμενικό σύμβολο, έπεσε. Η τοποθέτηση της κ. Αρβελέρ ήταν πολύ εύστοχη. Αυτή τη βαρβαρότητα δεν μπορεί να την ξεχάσει κανείς Χριστιανός.
Ο Τούρκος πρόεδρος δεν έκανε αυτή την κίνηση ενστικτωδώς. Στόχος του είναι η εμπέδωση ως παγκόσμιου Ηγέτη των Μουσουλμάνων στη συνείδηση του Μουσουλμανικού κόσμου, προσπαθώντας να καταστήσει την Αγία Σοφία ως τέμενος πλέον ισάξιο της Μέκκας και του τεμένους του Al-Aqsa στην Ιερουσαλήμ. Μέσω της θρησκείας προσπαθεί να καλύψει τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό και παράλληλα να πετύχει τις επεκτατικές του βλέψεις. Ήδη πολλοί Μουσουλμάνοι θα συρρεύσουν για την πρώτη προσευχή της 24ης Ιουλίου, ενώ η Μουσουλμανική Αδελφότητα και φυσικά το Κατάρ, έσπευσαν να στηρίξουν την απόφαση του Erdoğan.
Η Άγκυρα δεν πρόκειται να μειώσει την ένταση, αντίστοιχα θα την κλιμακώσει μέχρι να πάρει αυτό που θέλει. Η προσοχή πρέπει να είναι στραμμένη στη θάλασσα και φυσικά σε μικρονήσους του Αιγαίου. Υπάρχει διαφορά στη βραχόνησο με τη μικρόνησο. Για την πρώτη περίπτωση (βραχόνησος που είναι ακατοίκητη) η Στρατιωτική ηγεσία το έχει διαμηνύσει με τον πλέον σαφή τρόπο, εφόσον έχουμε επεισόδιο τύπου Ιμίων: θα την κάψει πρώτα και μετά θα ρωτήσει ποιος αποβιβάσθηκε. Ωστόσο αυτή τη φορά, τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά: το συμβάν ίσως να λάβει χώρα σε μικρόνησο, ήτοι να είναι έδαφος με κατοίκους. Ποιο πιθανό όμως είναι, να λάβει χώρα το συμβάν σε θαλάσσια περιοχή που την καλύπτει το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο. Υπάρχουν πολεμικά πλοία της Τουρκίας σε ναυστάθμους στο ΝΑ Αιγαίο. Θεωρητικά είναι για την κρίση στη Λιβύη και ψυχολογικά κάνουν επίδειξη δύναμης του τουρκικού ναυτικού. Επιχειρησιακά όμως τι συμβαίνει; Η Τουρκία προανήγγειλε τις σεισμικές έρευνες σε θαλάσσιες ζώνες που διέρχονται εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ανέκαθεν τα τελευταία καλοκαίρια ένεκα του τουρισμού επικρατούσε ένα μορατόριουμ στο Αιγαίο μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών. Αυτό το καλοκαίρι όμως ένεκα του Covid-19 ο τουρισμός θα είναι μειωμένος αισθητά, δημιουργώντας στην Τουρκία την αίσθηση ότι είναι ιδανική ευκαιρία καθώς τα έσοδα του τουρισμού θα είναι έτσι και αλλιώς συρρικνωμένα. Επίσης ο προσωπικός φίλος του Erdogan, ο πρόεδρος Trump κινδυνεύει να μην εκλεγεί λόγω της διαχείρισης που έκανε με τον Covid-19 και πιθανότατα με κυβέρνηση Δημοκρατικών τα πράγματα να είναι διαφορετικά για τον Ερντογάν. Να μην ξεχνάμε ότι ο Joe Biden, αλλά και ο εξέχων Γερουσιαστής Menendez επιφανές μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, ακραιφνής φίλος της Ελλάδος (αμφότεροι Δημοκρατικοί), ετάχθησαν σφόδρα κατά του τουρκολυβικού μνημονίου αλλά και και της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί είναι ισοδύναμη συμβολικά για τον Ελληνισμό ότι ήταν και ο τορπιλισμός της Έλλης από τους Ιταλούς το 1940. Όσο και κατευναστική να είναι η χώρα μας και να επικαλείται το διεθνές δίκαιο, η Τουρκία θα προχωρήσει στις αξιώσεις της, αισθανόμενη ισχυρή και εφαρμόζοντας το δίκαιο του ισχυρού, σύμφωνα άλλωστε και με τον Θουκυδίδη. Μόνο η ισχύς θα τη σταματήσει. Αυτό είναι απαράβατος διαχρονικός κανόνας που έρχεται από την αρχαιότητα. Ο Θουκυδίδης είπε: «Το δίκαιο αφορά ισοδύναμα μέρη. Οι ισχυροί επιβάλλουν αυτό που τους επιτρέπει η ισχύς τους, ενώ οι αδύναμοι υποχωρούν όσο τους επιτρέπει η αδυναμία τους».
Σαφώς και η Ελλάδα οφείλει να αναδείξει τις συμμαχίες της στην Ανατολική Μεσόγειο, με Ισραήλ, Γαλλία, Κύπρο, ΗΑΕ, Αίγυπτο, LNA (Haftar), καθώς από την αρχαιότητα τα κράτη ταύτιζαν τις συμμαχίες τους με τις δυνάμεις της εποχής, για να διασφαλίσουν με αυτό τον τρόπο τα συμφέροντά τους. Ο Θουκυδίδης αναφέρει «Γιατί φίλο μεν θεωρούμε αυτόν που μας βοηθάει και ας έτυχε πριν να είναι εχθρός, ως εχθρό δε τον καθένα που εμποδίζει να επιτύχουμε τις επιδιώξεις μας, έστω και αν τυχαίνει να είναι φίλος, αφού θεωρεί τα δικά μας συμφέροντα ως υποδεέστερα, μπροστά από τις δικές του πολεμικές ανάγκες».
Αλλά δεν αρκούν μόνο οι συμμαχίες. Ως άμεσα αντίμετρα στην υπόθεση με την Ισλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας, προτείνονται:
Α) Ανακήρυξη ΑΟΖ με Κύπρο. Ανακήρυξη 12 ν.μ. σε Ιόνιο, Κρητικό Πέλαγος, Μυρτώο, Καρπάθιο, σύμφωνα με UNCLOS. Το ότι αφήνουμε προσωρινά μέρη του Αρχιπελάγους του Αιγαίου χωρίς ανακήρυξη 12 ν.μ. δεν σημαίνει ότι απεμπολούμε το δικαίωμα, αλλά το βλέπουμε σε δεύτερο χρόνο και ανάλογα με την κλιμάκωση των μέτρων.
Β) Να εξετασθεί σοβαρά η πρόταση κορυφαίου υπουργού της κυβέρνησης για το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη.
Γ) Να αντιμετωπισθεί το θέμα με το πρίσμα επίσης κορυφαίου υπουργού της κυβέρνησης, ότι η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί είναι μεν διεθνή υπόθεση που αφορά όλο τον Χριστιανικό κόσμο, την Ε.Ε., την UNESCO αλλά τραυματίζει βαρύτατα και πληγώνει πρωτίστως τον Ελληνισμό.
Δ) Να ξεκινήσει άμεσα η προπαρασκευή του Ελληνικού Λαού για το χειρότερο σενάριο. Απαιτείται μία ολιστική προσέγγιση όλης της Ελληνικής κοινωνίας, η οποία θα αποσκοπεί σε συστηματική και μελετημένη προπαρασκευή, για αποτελεσματική άμυνα, εφόσον αυτό χρειασθεί.
Ε) Να αναλυθεί πλήρως η ψυχοσύνθεση του αντιπάλου, τα συναισθήματα τα οποία καλλιεργεί στις δυνάμεις του, το ηθικό αυτού, το επίπεδο φρονήματός του (national style of warfare). Από την άλλη πλευρά είναι αναγκαία η γνώση της δικής μας ψυχολογικής καταστάσεως και τέλος η μελέτη της ψυχολογικής επενέργειας σε αμφότερες τις πλευρές δια της προπαγάνδας (το βλέπουμε στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης σε πλήρη ανάπτυξη και από τις δύο αντίπαλες πλευρές).
ΣΤ) Εμφανή καταδίκη της Τουρκίας στα συλλογικά όργανα της Ε.Ε. αλλά και του ΝΑΤΟ. Εξέταση για άσκηση veto σε προγράμματα χρηματοδότησης της Τουρκίας και προσπαθεια για επιβολή ευρύτατων κυρώσεων. Μόνο όταν μας δούνε οι σύμμαχοι αποφασισμένους να στηρίξουμε τα δίκαιά μας, θα μας στηρίξουν και αυτοί. Άλλως να μην περιμένουμε.
Η προκλητικότητα της Άγκυρας έχει τα στοιχεία του υβριδικού και του ψυχολογικού πολέμου προκειμένου να καταπονηθεί η Ελληνική πλευρά. Η Άγκυρα επίσης έχει φλερτάρει αρκετές φορές φτάνοντας στα όρια ενός θερμού επεισοδίου (έστω μεμονωμένου κατά αυτήν). Και αυτές όμως οι ενέργειες, εντάσσονται σε ασσύμετρες μορφές επιχειρήσεων που διεξάγει η Τουρκία. Τέτοιο είναι μεταξύ άλλων και το θέμα της Αγίας Σοφίας. Όσο καλύτερα γνωρίζεις τον αντίπαλο, τόσο αποτελεσματικότερος γίνεσαι έναντι αυτού.
Δεν αναφέρομαι στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, καθώς είναι προετοιμασμένες για το έργο και την αποστολή τους. Η χώρα μας πρέπει πέραν των Ενόπλων Δυνάμεών της και της Διπλωματίας της, να παραμείνει προσηλωμένη και στην προπαρασκευή του ψυχολογικού – ιδεολογικού παράγοντα, στην οργανωτική δομή ισχυρού μηχανισμού και στον άρτιο εφοδιασμό (Logistics).
Πρέπει να μελετήσουμε επίσης ενδελεχώς και την Τουρκική Οικονομία. Η γενιά «Ζ» δηλαδή αυτοί που γεννήθηκαν μετά το 2000, είναι δυσαρεστημένοι με τον Ερντογάν (θα είναι 13.000.000 νέοι και νέες το 2023 που θα γίνουν οι εκλογές). Μήπως εισέρχεται η Τουρκία σε βαθειά οικονομική κρίση και σε συνάφεια με επικείμενη ήττα του Trump, ο Στρατηγός Χρόνος είναι εις βάρος της και για αυτό βιάζεται;